کاری بود متفاوت با تمامی نمایشهایی که تا کنون در زمینه و با موضع دفاع مقدس و دوران جنگ ساخته شده است. به دور از تمامی کلیشه های رایج در این گونه و مسائل و نکته های تکراری. این نمایش با نگاهی تازه و از دریچه ای ویژه به جنگ می نگرد که تازگی دارد. بدون اینکه صحنه های خشن یا خون و خون ریزی را مجسم نماید انزجاری عمیق را از جنگ در جان مخاطب می نشاند، به خصوص کسانی که از نظر شرایط سنی آن دوران ناگوار را به چشم دیده و تجربه کرده اند. متن، طراحی و کارگردانی و همینطور بازیها قابل ستایش و تقدیر است. البته بنده فیلم این نمایش را که در دهۀ هفتاد حدود چهارده سال پیش اجرا شده بود دیدم و به نظرم به جز بازی علی سرابی و رویا افشار سایر بازیها به قوت و استحکام بازیهایی که در اجرای قدیمی این کار انجام شده است نبود. البته باران کوثری نهایت تلاش خود را به عمل آورده و از نقشهایی که اخیراً در تئاتر بازی کرده است بهتر ظاهر شد اما هنوز با بازیگری که در دهۀ هفتاد این نقش را در این نمایش بازی کرده از نظر قدرت بازی فاصله دارد. اما درخشان ترین عنصر این نمایش همان متن آن است که خامۀ یکی از درام نویسان خوش قلم معاصر بوده و از ریزه کاری های دراماتیک فراوانی برخوردار است. به تمامی افراد گروه خسته نباشید عرض می کنم. خاطراتی را برایمان زنده کردند و کارشان واقعاً تئاتر بود. لذت بردیم. درود بی پایان.