هم‌هوایی را امشب دیدم و دوست داشتم. چند نکته درباره‌ی این اجرا در ذهن‌م است که بدون آن‌که بخواهم قصه‌ی نمایش را لو بدهم، به آن‌ها اشاره می‌کنم:

یکم - زنانگی جاری در متن کار را بسیار دوست داشتم و هم‌چنین توجه نویسنده به جزئیات. سه مونولوگ تودرتو که البته در بخش‌هایی تماشاچی را یاد نمایش عامدانه، عاشقانه، قاتلانه می‌انداخت. شخصیت‌هایی واقعی و باورپذیر با پرداختی مناسب. سبک گزارش‌گونه‌ی نمایش‌نامه و هم‌راستایی پنهان سه روایت، از دید من به کلیت اجرا کمک کرده بود.

دوم - آن دسته از تماشاگرانی که ایرادشان به هم‌طناب این بود که هیچ اکتی ندارد و ما صرفن با یک گزارش مستند سر و کار داریم، این بار احتمالن راضی‌تر از سالن نمایش بیرون خواهند رفت. طراحی، فضاسازی و کارگردانی نمایش به نظرم خوب و حساب‌شده بود. هم‌چنین استفاده‌ی مناسب از موسیقی، افکت و البته آش‌پزی که ایده‌ی جالب و البته به‌جایی بود.

سوم - بازی‌ ستاره اسکندری در این نمایش به نظرم بی‌نظیر و درخشان بود. یکی از به‌ترین بازی‌های که این چند ساله روی صحنه‌ی تئاتر دیده‌ایم. ... دیدن ادامه ›› هم‌چنین نباید از بازی خوب الهام کردا نیز به سادگی گذشت.

در کل، هم‌هوایی از دید من یک تئاتر حرفه‌ای، خوش‌ریتم، تاثیرگذار و شسته‌رفته بود که تماشاگر را هم‌راه خود می‌کرد، یک جاهایی او را می‌خنداند و در لحظاتی چشم‌های‌ش را تر می‌کرد.