بعضی اجراها به حدی زیبا نام تئاتر را به تصویر میکشن که تا چند روز دلم میخواد نه چیزی بخونم نه چیزی ببینم تا حس زیبایی که به دست آوردم را از دست ندم.غرق شدم تو داستان...
دیشب راجع به این کار در خور تقدیر نوشتم.یک بار نوشتن کم بود.دوباره میگم از دست ندید.حیفه نبینید...
مثل زندگی در تئاتر یا ماتریوشکا و...که هربار اجرا داشت دوباره نوشتم چون حیفم میومد کسی نبینه و لذت نبره.

پی نوشت رو دو روز بعد اضافه میکنم:
شاید بهتر باشه با آثار نویسنده ی معروف فردریش دورنمات آشنا باشید بعد به دیدن این اجرا برید.احتمال اینکه من اینهمه لذت بردم علاقه ی شدیدم به قلم این نویسنده ست.بازم تاکید میکنم بغیر از متن که نمیدونم از آثار دورنمات خوشتون بیاد یا نه این اجرا از همه لحاظ از نظر من بی نقص بوده و ارزش حمایت کردن داره.