دیروز در ماراتن سه نمایشی که در شهرزاد به تماشا نشستم بوکسور نمایش دوم بود، یکی از مواردی که باعث شده بود برای تماشا ترغیب بشم تعریف هایی بود ... دیدن ادامه ›› که اکثر تماشاگران از بازی فاطیما بهار مست کرده بودن، کنجکاو بودم که بازیشون رو ببینم و حالا می فهمم که اونهمه تعریف واقعا درست و به جا بوده، در درجه اول بازی ایشون و بعد بازی نقش فریدون به نظرم از بقیه بهتر بود، نمایش می تونست نام مرتبط تری داشته باشه چون غیر از فضای باشگاه بوکس که طبقه بالاش هم تالار عروسی بود ارتباط دیگه ای با بوکسور نداشت، من شخصا میزانسن هایی که افراد یک خانواده دورهم جمع میشن و در مورد چالشی بحث می کنن رو دوست دارم منتها تو این نمایش از وقتی فرهاد وارد جمع شد حجم داد و فریاد ها خیلی زیاد شد و تو اون سالن کوچیک گوشخراش بود، اینکه متن برای تماشاگر چالش ایجاد می کرد و اون چیزی رو که تماشاگر حدس میزد تغییر میداد خوب بود اما پایان بندی به نظر من یه مقدار غلو داشت، حتی خود ادیپ هم خودکشی نکرد بلکه چشماشو کور کرد و از شهرش آواره شد، اما در مجموع کار خوبی بود، خدا قوت