متأسفانه بیشتر شبیه تیکه هایی از فیلمهای یادگاری سفر به فرانسه بود که کنار هم چسبونده باشند. آیا دوستانی که فیلم رو دیده اند، میتونند بگن چیزی به نام شخصیت پردازی توی فیلم بود؟ به نظرم موقعیت خیلی خوبی توی فیلم وجود داره، اما به خاطر سرسری گرفتن کل قضیه، و نارس بودن شخصیتها و موقعیتها، تماشاگر نمیتونه با بسیاری از اونها رابطه برقرار کنه.

گاف ها هم که دیگه بدتر! مثلاً اون شیلنگی که توی دستشویی کشیده میشه، چطوری قرار مورد استفاده قرار بگیره؟ آیا قرار طرف با اون وضعیت پاشه بره از اون طرف دستشویی شیر رو باز کنه، بعد بیاد بشینه سر جاش خودش رو بشوره؟ یا همانطور که دوستان دیگه گفتن، جمال چرا دفش رو نمیبره؟ اگه پول مسافرخونه پیش پیش داده شده، چه لزومی به فرار هستش؟ آیا ارتفاع نردبانی که عطاران روش رفته بود، اینقدر بالا بود که وقتی از روبرو نشونش میداد کاملاً از بقیه بالاتر باشه؟ کسی که هیچ شخصیت عیاش و غیراخلاقی از خودش نشون نداده، چطور میاد با دختر فرانسوی اون طوری متلک بندازه؟ آیا عوامل فیلم نمیدونن که restroom به معنای دستشویی هست، نه "اتاق استراحت"ی که در زیرنویس آوردن؟!

نتیجه:
1) با تمام این حرفها، به یک بار دیدنش می ارزه؛ اما نباید کسی خودش رو برای دیدن فیلم خیلی به زحمت بندازه!

2) خیلی مونده تا عطاران از چشم من یکی بیفته، اما این فیلم فرصت خیلی خوبی بود که هدر رفته! همین.