علیرضا آدمبکان سال۱۳۵۵ به دنیا آمده است. او اهل خانوادهای هنرمند نبود اما آنطور که خود میگوید پدرش دغدغه موسیقی زیادی داشت و از همان بچگی قوه شنوایی فرزندش را تقویت کرد. آدمبکان در محله امیریه تهران بزرگ شده است و به همین دلیل معماری و فضای نوستالژیک شهری تهران برایش دارای اهمیت است و به کارهاییش نیز نفوذ کرده است. او ابتدا در کانون پرورش فکری و سپس در هنرستان تجسمی پسران نقاشی آموخت. آدم بکان پس از سالهای دانشگاه نقاشی را به شکل حرفهای دنبال کرد و امروز یکی از نامهای شناخته شده در میان هنرمندان جوان ایران است