من به تماشای این نمایش نشستم و یک هفته ذهنم درگیر این نمایش بود.
بس که بد بود!
تلاش بازیگران برای تصاحب نمایش با اعتماد به نفس کاذب، فریادهای بیدلیل، اکتهای اگزجره و توجه مخاطبان بسیار مشهود بود. بدنهای بازیگران منقبض و ناراحت و بیان، فاجعه. دیالوگها سراسر نمایش خورده میشد و جز فریاد و داد و بیداد های بیجا هیچچیز شنیده نمیشد، بازیها مونوتون و هیچ فراز و فرودی وجود نداشت، صرفا دیالوگها حفظ شده بود، بازیها واقعی نبوده و احساسات صادقانه نبود. بازی خانوم خدمتکار رو دوست داشتم، قابلقبول بودند.
من ردیف اول نشسته بودم، اما بخش زیادی از دیالوگهای امی رو متوجه نشدم، بیان ضعیف به حدی که بخشهایی از جملات و تمااامی پایان جملهها قابل فهم نبود.
ریتم بازیگر توما بسیار کند بود، بازیگر نورا بیان بدنی خوبی نداشتند ولی تا حدی از پس نقش بر اومده بودند
استفاده از اسکوتر بیشاز اندازه بود و حوصلهسر میبرد و صدای خاموش و روشن کردنش (دیدد دیید!!!) میان دیالوگگویی و فضای دراماتیک نمایش واقعا توی ذوق میخورد. گرچه وجودش لازم نبود ولی ایدهی
... دیدن ادامه ››
بدی نبود.
طراحی صحنه رو دوست داشتم و به همراه موسیقی و نور هماهنگیشون خوب و راضیکننده بود. طراحی لباس متوسط بود
دیدن این نمایش رو نه پیشنهاد میکنم و نه مخالف دیدنشم.
چون نمایش بد باعث میشه شما یاد بگیرید «اونجوری بازی نکنید!»