نشست «مادری» در برج میلاد / یک عاشقانه زنانه

نشست پرسش و پاسخ فیلم «مادری» که در آخرین سانس روز پنجم به نمایش در آمد، در سالن سعدی برج میلاد با حضور رقیه توکلی نویسنده و کارگردان و عوامل فیلم برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری جشنواره فیلم فجر، در این نشست که با حضور رقیه توکلی نویسنده و کارگردان، سیاوش حقیقی تهیه‌کننده،هایده صفی یاری تدوینگر، مرتضی قیدی تصویربردار، محمود کشفی پور طراح صحنه و هانیه توسلی، نازنین بیاتی، هومن سیدی بازیگران و آنا زارع و سجاد اسماعیلی بازیگران خردسال برگزار شد، سیاوش حقیقی ضمن تشکر از اهالی رسانه و ادای احترام به آنها گفت: خداقوت می‌گویم به همکاران رسانه‌ای خودم و از آنها به خاطر پوشش اخبار تا این ساعت تشکر می‌کنم. آذر ماه سال پیش فیلمنامه «مادری» را خواندم و قرار بود درهمان پیش‌تولید فیلم را شروع کنیم. برای رسیدن فیلم به جشنواره، فیلمبرداری به سرعت پیش رفت و بعد کار تدوین را به هایده صفی‌یاری سپردیم.

هایده صفی‌یاری فیلم اظهار کرد: زمانی که «مادری» به من پیشنهاد شد، مثل همیشه از کار کردن با یک کارگردان فیلم اولی استقبال کردم.این یک انرژی دوطرفه است، من از کارگردانان جوان و آنها از من  انرژی می‌گیرند.

در ادامه سجاد اسماعیلی بازیگر خردسال فیلم با لهجه یزدی از حاضران تشکر کرد و گفت: خیلی خوشحالم که یک کارگردان یزدی فیلم «مادری» را در شهر مادری‌اش ساخت.

در ادامه رقیه توکلی گفت: در جایی از فیلم گلنار به خواهرش می‌گوید که تو مادری را خوب بلدی و در تمام فیلم همه برای یکدیگر مادری می‌کنند. مادری موضوعی است که در فیلم زیاد می‌بینیم. بزرگترین خصوصیت و نعمت برای یک زن مادری کردن است و به این دلیل اسم فیلم را «مادری» گذاشتیم.

توکلی ادامه داد: من یزدی هستم و تمام فیلم‌های کوتاهم را در شهر یزد ساختم. اگر من در شهرم فیلم نسازم، چه کسی می‌خواهد فیلم بسازد. در این فیلم درگیر جاذبه‌های توریستی شهر یزد نشدم و سعی کردم قصه را دنبال کنم. صادقانه می‌گویم از ساخت فیلم بلند ترس داشتم و همه می‌گفتند اگر فیلم اولت را خوب نسازی، نگاه سینما به تو عوض خواهد شد و از این مسئله واقعا می‌ترسیدم. فیلم «مادری» فیلمی عاشقانه و زنانه است و فضای احساسی را می‌طلبید که در فیلم وجود داشته باشد.

هومن سیدی درباره نقشش در این فیلم گفت: همیشه تلاشم بر این بوده که در خدمت قصه و کاراکتر باشم و بخش زیادی از اجرای نقش‌هایم، به فیلمنامه مربوط است. معمولا وقتی یک نقش را در سینمای ایران خوب بازی کنی، به تکرار نقش می‌افتی.

در ادامه هانیه توسلی بیان کرد: کاراکتر گلنار در موقعیتی قرار داشت که چاره‌ای جز رفتارهایی که در فیلم دیدیم نداشت. یک زن که آماده می‌شود برای مرگی که کسی از آن خبر ندارد. این نقش تا حد زیادی خودخواه است.

رقیه توکلی در ادامه و در دفاع از فیلم گفت: من هیچ وقت نگفتم فیلم یزدی ساخته‌ام. فقط دوست داشتم در شهرم یزد فیلم بسازم.‌

سیاوش حقیقی نیز در پایان اضافه کرد: در این چند روزه فقط فیلم تلخ می‌بینیم. ژانرهای جدیدی با محتوای تلخ در سینمای ایران بسیار زیاد شده است. ما قرار است در سال آینده با سینمای ایران به کجا برویم؟ قرار است با این وضعیت چه اتفاقی در سینمای ایران بیفتد؟ فیلم هومن سیدی «خشم و هیاهو» در سال گذشته شاید تلخ بود، اما ملودرام را دنبال می‌کرد. با نگاهی خوشبینانه فیلم‌های سینمای ایران در سال آینده می تواند ۵۰ میلیارد تومان بفروشد. سینمای ما در حقیقت با فرار از ملودرام می‌خواهد بگوید روشنفکر هستیم. اگر درست تبلیغ کنیم می‌توانیم برای فیلم «مادری» فروش خوبی داشته باشیم.