نمایش ستایش برانگیز مفیستو را در بدو تولدش وقتی دوسه روزی بیشتر از زندگیش برصحنه تالار مولوی نمی گذشت به تماشا نشستم. وچه بسیار لذتی بردم ازنمایشی سخت، که خودم را تا حدودی برای خستگی از طولانی بودنش اماده کرده بودم. زهی خیال باطل! نه تنها درین چندساعت گذشت زمان را حس نمی کردم بلکه ازینکه یک میزان سن واقعی به معنای درست کلمه را می دیدم و می شنیدم که علیرغم برخی کاستی های خارج ازامکانات کارگردان... ازبدو تولد چنین بالغ وپخته بود، براستی احساس شعف می کردم. نمایش متنی نه چندان اسان به این روانی و زیبایی خرسندم می کرد و تمام کارکردهای جامع یک میزان سن اصیل را دران تجربه می کردم: فضاسازی، هماهنگ سازی، وحدت بخشی و به عینیت دراوردن درون مایه متن ازطریق تعبیر و تفسیر تئاتری کارگردان: دکتر مسعود دلخواه، که پیش تر بویژه دیدن نمایش به یاد ماندنی "بیگانه" اش تحسین وستایش مرا برانگیخته بود. دلخواه کارگردان بزرگ وبه روزی است...او زبان نمایش را خوب می داند وخوب به کارمی گیرد ... وبا تماشاگر دیالوگ سازنده ای برقرار می کند. استفاده به جا ازموسیقی و گروه کر ... ایجاد برخوردهای دراماتیک درخشان، رهبری وکارگردانی گروه کثیر بازیگران بویژه بازیگران جوان اما پر انگیزه، فوق العاده بود .... دست مریزاد اقای دکتر دلخواه! قرار بود نمایش را باردیگر در نیمه دوم تولدش ببینیم ودرنشستی گروهی به نقد وتحلیلش بنشینم که شرایطش هنوز پیش نیامده ... و وقتی پیش امد تحلیل جامع را انزمان انجام خواهیم داد. اما دلم نیامد تاان روز صبر کنم، ویادداشتی هرچند کوتاه تقدیم این میزان سن راستین نکنم. "مفیستو" را حمایت کنیم.
دکتر سهیلا نجم