فیلم›چهار اصفهانی در بغداد

با وجود فیلم هایی مانند لیلی با من است، ضد گلوله، اخراجی ها و فیلم هایی از این دست ساختن فیلمی با چنین موضوع تکراری و بارها استفاده شده ای کاملاً بی معناست. صرف استفاده از بازیگر سرشناسی همچون اکبر عبدی موجب به وجود آمدن یک فیلم قابل قبول نمی شود. از طرفی جای آن داشت که اکبر عبدی اندکی بر روی لهجۀ اصفهانی و چم و خم آن کار می کرد زیرا لهجه ای که ایشان در فیلم به آن صحبت می کند با لهجۀ اصفهانی فاصلۀ زیادی دارد و دستکم چند میلیون نفری که در استان اصفهان و سایر نقاط کشور زندگی می کنند هرگز نمی توانند ایشان را به عنوان یک اصفهانی در این فیلم باور کنند. برخی جزئیات نیز در ساختار فیلم رعایت نشده و به راحتی از کنار آنها صرف نظر شده است که می توانستند اندک جذابیتی برای فیلم ایجاد کنند. مثلاً صحنۀ درگیری نسرین مقانلو با افسر عراقی به راحتی می توانست با استفاده از یک بدلکار رزمی کار به جای ایشان و طراحی مبارزه به صحنۀ بسیار دیدنی تری تبدیل شود نه به این چیز بی معنی و مبهمی که شاهد آنیم.
از طرفی نحوۀ اسارت زن در اردوگاه عراقی ها بسیار پا در هوا و غیر منطقی است. می توان از جنگ دیده ها سوال کرد که در زمان جنگ افسران و سربازان عراقی اگر زنی را به اسارت می گرفتند چه بر سر او می آوردند چنانکه جریان دزدیدن دخترهای جنوبی در یکی از دبیرستان های خوزستان توسط بعثی ها و فجایع پس از آن معروف است. بنابراین حضور یک زن در اردوگاه نه تنها به فیلم کمک نمی کند به دلیل فراهم نکردن قصۀ مناسب برای آن به کالبد فیلم آسیب زننده نیز هست و پس زمینه ای که در ذهن مخاطب به وجود می آورد نه درخور کمدی است و نه تراژدی.
از ضعف های بزرگ دیگر فیلم پایان بندی به شدت تکراری، بد و رها شدۀ آن است. پایانی که با وجود تکراری بودن این بار مبهم، دم دستی و بسیار پیش پا افتاده است و تیر خلاص را به قالب نیمه جان فیلم شلیک می کند. تماشاگر با احساس اینکه یک فیلم رفع تکلیفی را شاهد بوده از سالن خارج می شود و فیلم متأسفانه کاملاً محکوم به شکست است. ساخت چنین فیلمی نه تنها نمی تواند نام و شهرتی برای کارگردان آن فراهم کند بلکه او را بدنام نیز می کند و در دستۀ کارگردانان ... دیدن ادامه ›› درجه چندم قرار می دهد. ای کاش جناب ممتاز دست به ساخت چنین فیلمی نمی زد یا دستکم قبل از آن زمینۀ مناسب و مشاورۀ لازم را برای چنین تولیدی انجام می داد چه بسا از ساخت آن منصرف می شد یا موضوع و فیلمنامۀ جدیدی را برای ساخت کار جدیدش، مورد انتخاب قرار می داد.