در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم قهرمان
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 04:32:07
بها: ۸,۰۰۰ تا ۱۲,۰۰۰ تومان
حیم که به دلیل بدهی، زندانی بند مالی‌ست برای دو روز به مرخصی می‌آید شاید بتواند طلبکارش را متقاعد کند که رضایت دهد تا او آزاد شود اما او در این دو روز با ماجرایی روبه رو می‌شود که هیچگاه پیش بینی‌اش را نکرده بود...

برنده جایزهٔ بزرگ هیئت داوران جشنواره فیلم کن
نماینده سینمای ایران در نود و چهارمین دوره جوایز اسکار

گزارش تصویری تیوال از اکران مردمی فیلم قهرمان / عکاس: درسا زنده دل

... دیدن همه عکس‌ها ››
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
امیر جدیدی.
چطور اینقدر درخشان تونستی این کاراکتر رو بسازی.
هنوزه که هنوزه با یاداوری رحیم غم میشینه رو دلم ?
قهرمان، سینمای نکبت با یک طراحی لبخند…

قهرمان با گروگان گرفتن احساسات، مخاطب رو در مسیری صاف و یکنواخت جلو میکشونه. نه فرازی و نه فرودی. با ... دیدن ادامه ›› کمترین نوسان و هیجان. یک مسیر مستقیم و تخت… به قول راننده های قدیمی: چشم سفید کن… و البته کسل کننده.

رحیم آدم ساده ای که شریکش سرش رو کلاه گذاشته، همسرش ازش طلاق گرفته و به خاطر بدهی افتاده زندان و برحسب روزگار، اسیر مدیا میشه.
اینکه چرا و چگونه پدر یکی از بچه های مرکز آموزشی که قراره تا مدت نامعلومی در زندان باشه، محبت فرخنده رو بدست میاره، معلوم نیست. به خواهرش میگه از قبل از زندان میشناستش. اما نه خواهرش و نه باجناقش از وجود فرخنده خبر ندارن! از نظر من یه اشکال منطقی در فیلمنامه س.
رحیم به خاطر کار فالوور جمع کنی که کرده، وارد بازی مدیا میشه… اما رحیم این کار رو از سر ترس کرده و نه خوب بودنش، ترس اینکه اگر سکه ها رو پس نده: “باید صد برابر تاوان بده”. بعد از ترِند شدن، هر کسی سعی میکنه به هر نحوی جزئی از این ماجرا بشه و کسب منفعتی بکنه. زندان، خیریه، گزارشگرای تلویزیون و شبکه های اجتماعی که این فیلم باهاشون مثل “ساز تو تلوزیون” برخورد میکنه. فقط اسم و صداشون میاد ولی خودشون دیده نمیشن…
مثل هر ترند دیگه ای، یک موج آنتی-ترند برای رحیم راه میوفته و قهرمان رو قربانی میکنه. کاملا کلاسیک. مصداق این جمله که مردم قهرمان رو میسازن که قربانیش کنن.
و وقتیکه اوضاع کج پیش میره، هر کسی کلاه خودش رو سفت میچسبه و ضعیف ترین حلقه ی زنجیر، قربانی میشه. و قهرمان که دیگه ساده نیست، به حال خودش واگذاشته میشه و تمام.

اینکه دغدغه ی فرهادی از ساخت قهرمان چیه، برام واضح نیست. مدیا؟ شرایط اجتماعی؟ شرایط سیاسی؟ اقتصادی؟ قوانین جزایی و کیفری ایرانی و اسلامی؟ روابط بین انسانها؟ قضاوت بد انسانها؟ کمبود شوهر!
آیا میخواد مقصری برای از بین رفتن به اصطلاح “خوبی” در جامعه امروز پیدا کنه و نشون بده جامعه چطور با سهل انگاری ریشه خوبی و سادگی رو میخشکونه؟ شایدم فقط و فقط میخواد یه قصه تعریف کنه‌و دغدغه ای نداره و از ابزارهای جلوش استفاده کرده و هدف مهمی پشتش نداشته. امروز خیلی از فیلمهای دنیا اینجور ساخته میشه. چیزی دندون من رو نگرفت.

فیلم های دیگه ی فرهادی رو ندیدم به جز “همه میدانند” اما جسته و گریخته خوندم و شنیدم گداگرافی و جزو سینمای نکبت بودن. اینجا هم از یک کودک با مشکل تکلم به عنوان نمادی از نکبت استفاده میکنه(به بی رحمی) اما در پایان فرهادی خودش، خودش رو نقد میکنه! مثل وقتایی که توفیلمای ایرانی میگن: “مگه شهر هرته!!! مملکت قانون داره!!” و ما هم یه پوزخند میزنیم.

به چشم من یکی از اشکالات فیلم، زمان زیادیه که بدون دیالوگ صرف رفت و آمد میشه. چه داخل ماشین و چه در لانگ شات و چه پیاده. این از ریتم فیلم کم میکنه و به کسل کنندگی اضافه.
البته فیلمبرداری روی دست هم تو خسته کنندگی فیلم بی تاثیر نیست. ۱۲۰ دقیقه این قاب جلوی چشم تاب بازی میکنه و میلرزه…

قهرمان فیلمی در کلاسی بالاتر از سینمای ایرانه. ایده های زیادی تو خودش گنجونده، شاید حتی زیاد از حد اما ابدا با ذایقه من جور نبود و در مجموع فیلم دلچسبی نبود.
فیلم برداری و قابها چنگی به دل نمیزد
موسیقی تاثیر گذاری نداشت
پالت رنگ ملال آور بود
بازی ها البته بسیار قابل قبول و دلنشین بود و جدیدی هم که درخشان
داستان هم که نکته ی قابل عرضی نداشت

وقتی با نگاه یه غیر ایرانی(آبجکتیو) به فیلم نگاه میکنم، انگار که تمام خونه ها، خیابونا، ماشینا، آدما و به طور کلی فرهنگی که فیلم ارایه میکنه تازگی داشته باشه، چیزی که میبینم رو دوست ندارم و دوست ندارم اونجا زندگی کنم. مردمی که به هم اعتماد ندارن، از هم میدزدن، به هم خیانت میکنن، به خاطر پول همدیگه رو میندازن زندان یا حتی اعدام میکنن، به راحتی به هم تهمت می زنن و قضاوت میکنن و… ابدا نمیخوام بگم سیاه نمایی کرده، چون باور دارم از این هم بدتریم اما چیزی شبیه به سیاهان یا لاتینوها تو سینمای آمریکا تصویر شدیم. کاش به خودمون بیایم…
من قهرمان رو ندیدم،ولی میدونم دقیقا چی میگید، وقتی بعد از «فروشنده» از سینما اومدم بیرون، دیگه دور فرهادی و سینمای بقول شما نکبتش رو خط کشیدم، فرهادی حتی به عنوان یه تکنسین هم کارگردان ضعیفیه و از هر موقعیتی برای بی‌فرهنگ نشون دادن مردم استفاده میکنه. براش فرقی نداره شخصیت داستانش چه موقعیت اجتماعی داره، مثه بابک کریمی حتی اگه نقش یه بازیگر تئاتر رو بازی کنه( یه فرد فرهنگی) تهش باز با یه زن بدکاره رابطه داره، یا کاراکتر شهاب حسینی که رسما معلمه، بجای مراجعه به پلیس میاد مسئله رو شخصی حل میکنه، اونم چطوری؟ با یه سیلی! اونم یه طوری که تازه دلمون هم برای متجاوز باید بسوزه، چون دوربین و کارگردان همین رو میخواد.
حتی اگه مثه همه‌ی شخصیت‌های درباره‌ی الی،که همه تحصیل کرده و به اصطلاح حقوق‌دان باشن، تهش همون مرد تحصیل کرده دست روی زنش بلند میکنه.
خلاصه بدم میاد از این کارگردان، ولی فکر نکنم آدم بدی باشه.فقط کارگردان خوبی نیست، برای جهانی شدن از روش مجید مجیدی استفاده کرد.
۱۴ اسفند ۱۴۰۰
سروناز یکتا
من قهرمان رو ندیدم،ولی میدونم دقیقا چی میگید، وقتی بعد از «فروشنده» از سینما اومدم بیرون، دیگه دور فرهادی و سینمای بقول شما نکبتش رو خط کشیدم، فرهادی حتی به عنوان یه تکنسین هم کارگردان ضعیفیه ...
اینو راجع به همه میدانند نوشتم، خوندنش بدک نیست:
https://www.instagram.com/p/CSwtNBxIEKp/?utm_medium=copy_link
۱۴ اسفند ۱۴۰۰
با اکثرش موافقم
جز اینکه فرمودید بالاتر از کلاس سینمای ایرانه
و بازی ها همه خوب بود و جدیدی درخشان، برای من نه تنها درخشان نبود که بد هم بود
۱۵ اسفند ۱۴۰۰
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
مستند دوسر برد، دوسر باخت از آزاده مسیح زاده رو دیدم و فقط می تونم بگم تو دنیای خیلی کثیفی زندگی می کنیم. حتما ببینید و با فیلم قهرمان مقایسه کنید و قضاوت کنید.
https://www.youtube.com/watch?v=Y66MElQXutA
شاهین ه و سپهر این را خواندند
به نظر من این مستند که البته خالی از اشکال نیست از فیلم قهرمان بهتره نکته مهم اینه که در این مستند ما با جامعه ای پر از تزویر و ریا برآمده از نگاه رسمی ابزاری به مذهب و اخلاق روبه روییم که این شرایط همه رو یه جورایی مشکوک و ناخالص جلوه میدهه و در فصل پایانی حقیقتی گمشده( هویت صاحب پول) آن هم در ایام برگزاری مراسمات آیینی محرم و در دل روستایی مرموز با فضای باستانی سنتی نیمه بدوی و پایان بازی که بهتر از پایان فیلم فرهادیه بدون اینکه مردم فتنه گر نشان داده شوند و کاربران شبکه های اجتماعی سیبل قرار بگیرن در مستند تو نه میتونی به حرفها و ادعاهای مرد زندانی اعتماد کنی و نه مسئولانی که معمولا شعار میدن و دنیال ایدئولوژی ان و نه حتی مردم آن روستا اما فرهادی با نگاهی از بالا به خصوص به توده مردم طرف مرد زندانی رو میگیره و از او یک قربانی سربلند ... دیدن ادامه ›› میسازه

طراحی و کاشت نقاط درامتیک و فراز و فرود روایی فیلم فرهادی و میمیک صورت جدیدی و شخصیت پردازی ملوی او بدون وام گرفتن از این مستند بعیده قطعا چنین فیلمنامه ای اورجینال به حساب نمیاد که فرهادی آن را با این عنوان به محافل سینمای ارائه داده
۰۳ اسفند ۱۴۰۰
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید