فیلم›علف زار

خیلی قشنگ بود. شروع قدرتی بود، قشنگ یهو ضربه بهت میزنه فیلم، بعد ولت میکنه تو هم میری تو بهت و برگات از هجده طرف میریزه.
فیلمنامه قوی بود، بازی هارو دوست داشتم.ولی پایان بندی خیلی خوب نبود، انگار کارگردان یهو داستانو ول میکنه میگه فیلم به اتمام رسید با قدوم مبارک سالن را ترک و مشرف شوید به خانه.
یه سکانس هاییش هم سانسور شده بود که درباره روز حادثه بود. درسته گرفتن اون سکانس ها سخت بوده و زحمت کشیدن ولی نبود سکانس های باغ به نفع فیلمه چون وقتی که موضوع اتفاقات باغ رو میگن خب ما می‌تونیم باور کنیم که همه مختلط ریختن توی استخر ولی وقتی که سکانس‌ها باشه خب سینمای ایرانه و نمی‌شه خیلی باز نشون داد و از باور پذیری فیلم کاسته میشه. البته سانسور هیچوقت چیز خوبی نبوده، نیست و نخواهد بود.