در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش آنـدورا
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 22:38:28
امکان خرید پایان یافته
۱۰ دی تا ۰۶ بهمن ۱۳۹۱
۱۸:۳۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه
بها: ۸,۰۰۰ تومان

کشمکش انسان‌ها در ترس از افشای حقیقت را به خوبی به تصویر می‌کشد.

داستان از جایی آغاز می‌شود که معلمی دروغ می‌گوید و فریش ماجرا را طوری اُستادانه پیش می‌برد که تماشاچی خود دچار نوعی استحاله می شود که دروغ یک جنایت است.

مکان

خیابان ولیعصر، چهارراه امام خمینی، تالار محراب
تلفن:  ۶۶۴۰۲۲۸۴

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
درود ... نمایش آندورا یک اثر ِ از کارگردانی ، یتیم مانده است . نمایشی به واقع مدیون بازیگرانش ... نمایشنامه متوسط و قابل پیش بینی . برای من جالب است که انتهای قصه از همان ابتدایش آشکار بود ، واقعا صحنه پایانی خیلی حزن انگیز بود ؟... خلاقیت کارگردان برای روایت داستان کجاست ؟! طراحی صحنه چه میشود ؟! ایده های کاملا تکراری از نورپردازی گرفته تا استفاده از پلکان ... بسیار مایلم نوشته ای از کارگردان محترم و ارزشمند این اثر بخوانم که ایشان برای 90دقیقه ، واقعا چه تدارکی برای تماشاگر دیده اند ؟ به نظرم ایشان از حوصله و تحمل تماشاگر بیش از آنچه باید ، انتظار داشته اند ...طولانی بودن صحنه ها و کش آمدن بی مورد آنها ... در مجموع به نظر من آندورا یک کتابخوانی ِ تمام عیار است ، انگار یک نفر یک داستان را بدون جا انداختن یک "واو" برایتان بخواند . همین .
سپاس
Fahimeh Moussavi و رعنا جمالی این را خواندند
آیسان این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ابتدا باید خسته نباشید بگویم به تیم اجرایی این نمایش خصوصا که درباره محدودیت ها و سختی هایشان در اجرای این اثر شنیده ام.
این نمایش از مجموعه ای ایده و البته نمایش نامه ای مناسب بهره گرفته است. کارکترهای ارایه شده، همگی تیپیکال و بدون ارایه بازی اغراق آمیز، برای تماشاچی قابل باور است. بازی بازیگران این نمایش یکدست نیست، برخی بازی ها خوب و برخی ضعیف است. داستان این نمایش نامه، در برخی صحنه ها، اوج هایی دارد که تماشاچی را به دنبال کردن صحنه های بعدی ترغیب می کند اما در مهمترین بخش های آن که باید کلیدی ترین سوال ها را پاسخ دهد، عناصر داستان، صحنه و کارگردانی، در این امر ناتوانند.
از زمان استفاده از ایده های اینتراکتیو در نمایش های ایرانی، بارها و بارها شاهد ایده های تعاملی تماشاگر و بازیگر بوده ایم. این نمایش هم، از این ایده ها استفاده می کند: سه نفش از نقش های کلیدی که بیشترین تاثیر را بر روی روح آزرده ی "آندری" می گذارند با چراغ قوه ای در دست در فضایی میان تماشاگران، مونولوگی را می گویند که نشان از وقوع حادثه ای در آینده دارد و این افراد سعی در مبرا دانستن خود از این حادثه دارند. سوال اصلی اینجاست، چه لزومی برای چنین پرداختی در صحنه و اجرا وجود دارد؟؟؟ این حضور ِ خارج از صحنه ی اصلی و استفاده از یک چراغ قوه، در هر کجای صحنه ی تاریک شده هم می توانست اجرا شود و چنین تعاملی، در این نمایش، اثری بر تماشاگر نمی گذارد.
نورپردازی های این نمایش، ایده هایی دارد که برای من ببینده ، بسیار تکراری ست: بازی نورها برای نشان دادن ستاره ها و البته، همان طور که دوست دیگرمان اشاره کردند، صحنه ی اعدام! بارها و بارها شاهد چنین ارایه ای از یک صحنه ی اعدام بوده ایم.
طراحی صحنه ی این اجرا که شامل ردیف های متحرک (که من ... دیدن ادامه ›› را یاد اجرای "داستان پلکان" آقای گوران انداخت) است، خلاقیتی ندارد و آن پرده سفید با آن ریش ریش های سرش و شکل نصب شدنش میان دو پرده ی سیاه، نشان از عدم دقت در اجرای عناصر صحنه دارد.
موسیقی این اجرا، تنها بخش خوب آن است و شیرینی آن، تلخی مشکل صدا را که مربوط به دیالوگ های انتهای صحنه است و احتمالا به دلیل مشکل اکوستیک صحنه ی تالار محراب رخ داده، از یاد آدم می برد.
بازهم به این تیم نمایشی خسته نباشید می گویم و امیدوارم در آینده شاهد اجراهای موفق تر و اثرگذار تری از این گروه باشیم.

ممنون از نظرات خوب و دلسوزانتون دوست خوب
ما هم اُمیدواریم در کارها و اجراهای بعدی بتونیم رضایت شما دوستان خوب رو بیشتر جلب کنیم
با تشکر
ممنون از توجهتون.. :)
۲۹ دی ۱۳۹۱
آقای عزیزی با عرض سلام
میخواستم ببینم آیا این نملیش تمدید می شود؟
۲۹ دی ۱۳۹۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یک نمایش خوب و جذاب؛ سرشار از تأمل؛ با بازیگری روان و شیرین و دلنشین؛
حرفی نیست برای متنی که منتخب استاد فقید تئاتر ایران برای ترجمه باشه.
حتما باید از بازی جذاب آقای سهیل ساعی به طور اخص یاد کنم؛
در نهایت اینکه یک تئاتر محبوب اما مهجور (شاید بخاطر محل اجرا / اگرچه سالن و محیط خوب اند اما موقعیت شهری سالن شاید باعث مهجور بودن نمایش باشه)
مرسی واسه این اجرا
کیانا اعتمادی این را خواند
Fahimeh Moussavi، سید ضیا الدین صفویان و آرش عزیزی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید