من اولین بار که به تماشای این اجرا نشستم، یه عینک تهاستکانی انتقاد روی چشمام گذاشته بودم که سنگینیش دماغ خودم رو هم اذیت میکرد. اما بعد از دو بار دیدن نمایش میتونم به جد بگم از معدود کارهایی بود که دیدن نمایش بیشتر از خوندن نمایشنامه بهم چسبید. خسته نباشید دوستان عزیز.
بازم یه کار خیلی خیلی خوب از افشین زمانی و گروه خوبترش کار به جایی رسیده که تیوال رو می گردم اگه کاری از افشین زمانی یا از سهیل ساعی باشه امکان نداره از دست بدم البته جدا از همه چیز تمام بودن این کار من نا خود آگاه بغضم ترکید نمی دونم چرا ولی افشین سهیل و اجراهاشون من رو نا خواسته یاد رفیقم سعید انداخت که چند روز پیش سالگردش بود. تا حالا نشده بود تو اجرایی اینقدر گریه کرده باشم داستان خیلی متفاوت نبود هیچ چیز اصلا متفاوت نبود اصلا علت همین بود که هیچ چیز متفاوتی در کار نبود و داستان احساس ها صداها و رنگها نورها روایت ها و و و همه همه همون دردی بود که خیلی از ما زندگی کردیم و زندگی می کنیم و تاثیر گذاری اثر هم به همین خاطر بود آشنا بود واقعی و عمیق ممنونم از افشین ممنونم از سهیل و ممنونم از گروهتون که هستید تلاش می کنید و می سازید.
این گروه درجه یک من رو شیفتهی تئاتر کردن،خیلی خوشحالم که باز روی صحنه همشون رو با هم میبینم،افشین جانِ زمانی،جناب خادمی و سهیل عزیزم امیدوارم بدرخشید.