از دیدگاه من فیلم خوبی بود. کارگردان هوشمندی داشت. بهره گیری از آقای ارشادی واقعا خردمندانه بود و حضور ایشان متناسب و واقعا وزنه ی خوبی برای فیلم بود. بازی خوب گرفتن (در مقایسه با فیلم های دیگر) از برخی از بازیگران که نام نمیبرم که تقریبا هیچ کار خوب و قوی ای در فیلم دیگرشان نداشته اند اما در این فیلم نمی شود گفت بد بازی کردند ، نقطه ی قوتی برای کارگردان است. من سواد سینمایی و فیلم سازی ندارم. اما نمی دانم چرا صدابرداری یا صداگذاری فیلم را خیلی مطلوب احساس کردم. بازی ها انصافا خوب بود. خصوصا بازیگر نقش رعنا ( غزل شاکری)و آقای ارشادی، ... گریم خیلی خوب بود. موسیقی فیلم که بیشتر در تیتراژ پایانی نظرم را جلب کرد خیلی خوب بود. مشخص بود که کار فرد باتجربه ای همچون آقای خلعتبری می تواند باشد. داستان فیلم خوب بود. قصد تحمیل بد و خوب را نداشت و فقط داستان را مطرح و عنوان کرده بود. سکانس صحبت رعنا با آقای ارشادی خیلی دیالوگ های خوبی داشت. در کل حتما به دیدنش می ارزید.
+ برایم خیلی جالب توجه بود که خانم غزل شاکری (بازیگر نقش رعنا) بازیگر فیلم گلنار بوده اند و حتما خیلی از ما در زمان کودکی فیلم ایشان را دیده ایم.
ضعیف و شعاری. فضای سورئال با شخصیت های رئال؟ فضای سورئال و روایت؟ بسیار کند و جان فرسا. ضمن آن که بوی سفارشی بودن هم می داد!
خوشبختى فقط به دل نیست ، پا مى خواد. اپیزود امیر جعفرى عالى بود.
این انگشت ماشه کشه، همون بهتر که نباشه. اپیزود کارگرها خیلى خوبه. سینا رازانى ، علیرضا محمدى ، سیروس همتى خیلى دوست داشتنی هستن.
الهام کردا و وحید آقا پور هم خوبن.