نمایش›بچه

متن خوب از نویسنده ای قابل احترام،
اجرای خوب از بازیگران توانمند و درجه یک،
طراحی صحنه کاملن متناسب و در خدمت نمایش،
دیگه جایی برای نقد باقی نمیزاره و باید لذت برد از نمایش و خسته نباشید گفت،

ولی به شخصه اصلن نتونستم با نمایش ارتباط برقرار کنم و فکر میکنم این اتفاق به خاطر گره دراماتیک داستان بود.

کامنت در شب اجرا منتشر شده، که به دلیل اختلال در پیج نمایش در دیوار درج شد:

امیدوارم مشکل کامنت در پیج بچه تعمدی نباشه. امشب ضمن عرض احترام به تندیس استاد سمندریان بچه را هم دیدیم. بعضی جاها درگیر بازی خانم معتمدآریا می‌شدم که سه نقش نزدیک به همو بازی کردند که البته به نظرم یکی از ضعف‌های کار هم همین بود. ضمن خسته نباشید خدمت عوامل محترم باید عرض کنم خیلی حرفی برای گفتن نداشت، منو جذب نکرد و تا حد زیادی حوصله سربر شده بود. اما یه دیالوگ داشت که دوست داشتم، «باد که بوزد حتی خال‌های گاو را با خود می‌برد».