نمایش›بدون خروج

من نمایش رو دوبار دیدم. بازی‌ها خوب بود، مخصوصا آقای نیکخواه و خانم فرنیا که خسته نباشید می‌گم به همه‌ی عزیزان. ولی گروه پرفورم خیلی جاها ناهماهنگ بودن.
نکته‌ی دیگه اینکه عدم وفاداری به متن حتی در دکور کسی که نمایشنامه رو خونده بود آزار می‌داد امام مفهوم نمایشنامه‌ی اصلی به مخاطب می‌رسید که جای تحسین داره. در مجموع به نظرم مواردی که به متن اصلی اضافه شده بود بیشتر از اینکه کمک کنه به فهم، مخاطب رو گیج می‌کرد.
در مجموع کار خلاقیت‌های جالبی از جنس نوردهی استروب هم داشت که جذاب بود.

موسیقی هم جذاب بود، هم موسیقی زنده هم موسیقی‌های دیگه.


یک مساله هم با تماشاچیان و گردانندگان سالن:
متاسفانه سالن هم امنیت کافی نداره (مثل خیلی سالن‌های دیگه البته) هم تهویه‌ی درست نداره که ... دیدن ادامه ›› خب بوی نامطبوعی در سالن می‌مونه. نورش هم این ایراد رو داره که هیچ وقت خاموش مطلق نمی‌شه.
تماشاچیان هم متاسفانه شب دومی که من بودم خیلی صحبت می کردن و از اون بدتر مهمانانی که مثلا خانواده‌ی یکی از هنرمندان بودن هم همینطور!

سلام و یک خسته نباشید حسابی به عوامل نمایش مخصوصا کارگردان و بازیگر نقش استل که فکر کنم خانم زینی هستن... بنظرم از همه بهتر کارشون رو انجام داده بودن.
رویکرد من به تئاتر طوریه که مثلا با رستوران رفتن فرق داره. انتظار بو و طعم و تهویه مطبوع ندارم. توی آغل یا زیر بارون حاضرم یک نمایشی رو ببینم که نمایشنامه رو زنده کرده باشه و به حرکت درآورده باشه. این نمایش انتظارم رو برآورده کرد و حتما تلاش زیادی پشتش بوده.
استل مخصوصا برام مهم بود. انسانی معمولی ومهربان که همواره به دنبال ارضای واقعی‌ترین نیازهاشه. در دنیای ذهن اسیر نیست(اون بیرون دنبال خودش می‌گرده) گناه و بی‌گناهی براش جور دیگه‌ای تعریف میشه و خیلی ساده اگر آینه رو ازش بگیرن به وجود خودش شک میکنه.
بازهم از همه عوامل مخصوصا خانم مهناز زینی و کارگردان تشکر میکنم. پرفورمنس‌ها خلاقانه بود و درمورد مجسمه خیلی نگرفتم منظور رو... باید بیشتر فکر کنم یا اگر توضیحی داره خوشحال میشم بشنوم.