سال ۱۳۶۰ خورشیدی. انتهای کوچهی بنبست. توی آسمون ستارهی قطبی رو که دیدم، برگشتم به جایی که فکر می کردم قبلا اینجا رو یادم میاد!. ساعتها خوابیده بودم. هیچ وقت شب نشد!. وقتی که بلند شدم، سرم به شیشه سکوریت برخورد کرد، وقتی که چشمامو باز کردم دلم برای اون قدیم تنگ شد. اما حالا من خیلی دور شدم. سلام سیارهها...
- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۵ سال خودداری نمایید.
درهای سالن ۱۵ دقیقه مانده به زمان اجرا باز میشود.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
یک تئاتر خوب که ارزش چندبار دیدن رو داره. شاید همه ما در انتهای کوچه ای "بن بست" گیر افتاده ایم و چون چشم انتظاری نداریم، طبعاً مسیر بازگشت را پیدا نمی کنیم.
تماشای این اثر رو قویاً توصیه می کنم، فقط خودتون رو برای "اندیشیدن" بعد از تماشا آماده کنید.
سپاس از همگی، علی الخصوص جناب بهزاد خان هاشمی عزیز.
درود برشما . از حضور شما خرسند شدیم . خوشحالم که نمایش رو دوس داشتین عزیز . از نظر زیبای شما بسیار سپاسگذارم . این نوع نگاه تحلیلی و درک عمیق بنده رو بسیار خوشحال کرد .
(تئاتر یک تفکر است ) هیچکس جز خودت منتظر خودت نیست ....
🙏🌱🌹
سلام و خسته نباشید به تمام عوامل
من از نمایش بسیار لذت بردم مخصوصا از بازی خانم رشتی.
شوخی ها بسیار بامزه بود و نمایش در عین حال که خنده به لب می آورد باعث میشد آدم به سوال های مختلفی فکر کنه.