طراحی صحنه و لباس جذابی داشت این کار...موسیقی ها به خوبی انتخاب شده بودند...بازی های قابل قبول و بعضا بسیار باور پذیر رو شاهد بودم،به غیر از دو بازیگر که مدت کمی روی صحنه حضور داشتند...فضا و طراحی حرکت آغازین کار رو دوست داشتم ولی بازیگران کمی ناهماهنگ به نظر میرسیدند...من نمایشنامه گذر از آزمون که مثل این که خلاصه شده همین متن هست رو قبلا خونده بودم و چیزی که دیشب روی صحنه دیدم سراسر از غافلگیری بود کارگردان از خلاقیت خودش به خوبی استفاده کرده بود و حذفیات به درستی انجام شده بود و قسمت های بسیار جذابی اضافه شده بود...
از نکات منفی هم بخوام بگم در شروع صحنه صدای بازیگران آقا کمی غالب هست بر صدای بازیگران خانم و کمی اذیت شدم بابت این موضوع که خوشبختانه سریع درست شد...به نظرم نقش های قاضی میتونستن تحلیل بهتری داشته باشند تا اون موضوع دیکتاتوری رو ما بیشتر بتونیم دریافت کنیم...
خداقوت به این گروه آینده دار...
متن های آرتور میلر در کل متن های بسیار سنگینی هستن که هر کسی نمیتونه ریسک اجرا بردن آثار ایشون رو انجام بده.
اما اجرایی که من امروز روی صحنه دیدم بسیار فراتر از چیزی بود که تصور میکردم.این جوان ها واقعا روی صحنه زندگی میکردند و من به شخصه از بازی الیزابت،پراکتور و پاریس بسیار بیشتر لذت بردم هر چند که تمامی بازیگران عالی بودند.امیدوارم هر روز باتجربه تر و موفق تر از قبل در این مسیر پر از چالش حرکت کنند.
خسته نباشید میگم به تمامی عوامل این پروژه