در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش چند سی سی حادثه
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 07:05:49
امکان خرید پایان یافته
۲۲ خرداد تا ۰۹ تیر ۱۳۹۸
۲۰:۳۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه
بها: ۳۰,۰۰۰ تومان
چند دختر بنا به دلایل مختلف قصد فرار دارند اما نمی دانند از چه چیزی باید فرار کنند ...

لینک شبکه‌های مجازی سالن مهرگان: تلگرام و اینستاگرام

گزارش تصویری تیوال از نمایش چند سی سی حادثه / عکاس: پریچهر ژیان

... دیدن همه عکس‌ها ››

آواها

مکان

خیابان انقلاب، خیابان خارک، بن بست اول، پلاک ۵ خانه نمایش مهرگان
تلفن:  ۶۶۷۲۲۶۲۲ - ۶۶۷۲۴۸۱۵

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
مهم نیست کی میخوای فرار کنی ؟
مهم اینه از چی میخوای فرار کنی ؟

این نمایشی ست در طرح یکی از مسائل حاد جامعه ما در همه ی این سال ها که دربافتی متشکل از تک گویی شخصیتهای در گیرواقعه روایت میشود . آدم هایی که به واسطه شرایط دشوار خانوادگی و باامید به زندگی بهتر دست به گریزمی زنند اما در محیط تازه نیز به رستگاری دست نمی یابند و درنهایت نابودی را انتخاب می کنند . طراحی ساختاری اثر با تنوع قابل توجهی از حیث حرکت و استفاده از تکنیکهای نور و حضور راوی درجهت پیگیری هرچه بیشتر مخاطب و همراهی با فرجام آدم های نمایش درنظر گرفته شده است .
این نمایش می توانست با قدری محدود شدن از نظر زمانی به اثری با ظرفیتهای بیشتراز نظر همراهی مخاطبین تبدیل شود چراکه توضیحات مکرر و گاه بی ارتباط شخصیتهای مختلف و عموما کاراکترهایی که به شکل مستقیم درگیر موضوع نیستندونیز عدم توقیف بازیگرانشان چیزی جز خستگی برای تماشاگران باقی نمی گذارد .

درجه کیفی : B
کارگردانی : 10/6
متن نمایشی : 10/4
بازی ها : 10/5
طراحی صحنه : 10/4
طراحی لباس :10/6
گریم : 10/6
نور :10/6
موسیقی و افکت : 10/7
زهره الف و امیر مسعود این را خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کار کردن نمایشی درباره کاستی‌های اجتماعی خوب است اگر این کاستی‌ها به درستی شناخته شوند و بر پایه این شناخت و آمیزش با فرمهای نمایشی، به آنها ... دیدن ادامه ›› پرداخته شود، وگرنه بهره‌ای برای تماشاگران نخواهد داشت و گاهی می‌تواند زیانبار هم باشد. طراحی و اجرای کار خوب است اما شوربختانه نمایشنامه همتراز اجرا نیست و با دیدی آسانگیرانه میان‌مایه است.
چند مورد از سستی‌های نمایشنامه اینها هستند:
جایگاه راوی که خود را "وجدان"، "تفکر" یا "بیدار"(خودش این یکی را دوست دارد) می‌خواند، ناشناخته است؛ دانای کل است، خیالی است یا آدمیزاد؟
راوی بایستی شخصیت‌های نمایش را به ما بشناساند، اما برای نمونه درباره یکی می‌گوید:"کتاب زیاد می‌خواند اما از کیفیت کتابها اطلاعی در دست نیست." خب، این جمله چه ارزشی برای شناسایی آن شخصیت دارد؟
راوی خردمند نیست؛ برای نمونه می‌گوید:"حتما ضرب‌المثل /هر جا که روی، آسمان همین رنگ است/ را شنیده‌اید، این چه ربطی دارد به ما انسانها که روی زمین زندگی می‌کنیم". ؟!!!
همه شخصیت‌های نمایش منفی هستند، دریغ از یک شخصیت خاکستری. باور دارم که در نمایش‌های از این گونه، نیاز است که چراغی هرچند کم‌سو روشن باشد تا امید از دست نرود.
دیدگاه نمایش درباره کسانی که شغلشان مرده‌شوری است، پسندیده نیست.
با این همه، برگزیدن چنین موضوعی و تلاش بازیگران در اجرای خوب کار نشان از دغدغه‌مندی و انگیزه والای گروه دارد که ستودنی است. به امید دیدن کارهای پخته‌تر در آبنده
من دیشب این نمایش رو دیدم. راستش دقیقا روی یه خط مرزی بین خوب بودن و بد بودن نمایش گیر کردم...

اول از همه یه دعا می کنم همه آمین بگید... ... دیدن ادامه ›› خدا نسل تماشاگرهای تئاتری که تو سالن خش خش می کنن چیپس و خوراکی می خورن و یهو موبایلشونم زنگ میزنه رو از تو تمام سالن های نمایش برداره و پاک کنه... واقعا نمی فهمم چرا بعضی ها بویی از شعور نبردن؟ انگار اومدن مهمونی.... بلند بگید آمین ....

دوم با یه نمایش روبه روییم که یه جمع خوب از بازیگر های جوون رو کنار خودش داره... بازیگرهایی که تمام سعیشون رو می کنن به استاندارد نزدیک بشن این قابل ستایشه... من به بازی بازیگرها از 5 می تونم 4.25 بدم.. واقعا تمام تلاشون رو می کنن. ولی هنوز تپق میزنن هنوز توی میزانسن مشکل دارن. هنوز جیغ میزنن..... ولی خدایی از حق نگذریم تمام تلاششون رو می کنن...
سوم نمایش نامه..... داستان و ایده عالیه... شروع کند و گیج کننده ای داره تا نیمه داستان واقعا احساس می کنی نمایش ضعیفه ولی کم کم سر و شکل می گیره و بهتر میشه... استفاده از نریشن و راوی برای نمایش یه کم زیاده روی شده است... میشه کمترش کرد.... نیمه دوم داستان کم کم همه چی بهتر میشه... ولی واقعا آدم احساس میکنه بعضی چیزها توی داستان اضافه اس... مثل اون قسمت مترو و فرمون..... یا استفاده زیاد از مرده شور....
یه نکته فوق العاده خوب از دید من... من احساس می کردم جناب رضا خان زنده جاه فقط کارگردانه ولی وقتی فهمیدم نویسنده اثر هم هست و اینقدر خوب تونسته احساسات زنونه رو تو نمایشش پرورش بده بهش یه آفرین دیگه هم گفتم..
دیالوگ ها خیلی قشنگه ولی خیلی کلیشه ایه... من یاد کتاب قهوه سرد آقای نویسنده افتادم.. یه داستان ساده بود با کلی جمله خوب.. انگار یکی گشته جمله های خوب رو جمع کرده بود و بعد کتابش کرده بود تهش یه چاشنی داستانم بهش زده بود... اینجا هم با کلی دیالوگ قشنگ روبه رو هستیم که همشون خوبن ولی انگار یکی داره جمله های خوب داستان رو کنار هم براتون می خونه...
کلا به داستان و نمایشنامه 3 میدم
کارگردانی و صحنه گردانی واقعا خوبه... استاندارد تئاتر رو داره و سعی شده یه نمایش واقعی تئاتر باشه نه یه نمایش تلویزیونی ( این اصطلاح منه برای نمایش هایی که برای جذب مخاطب سعی می کنن نمایششون رو به یه فیلم نزدیک کنن که مخاطب کمتر از مغزش استفاده کنه و درواقع لقمه رو می جوند و دهن مخاطب می ذارن) این نمایش واقعا احتیاج به فکر داره برای مخاطب... مخاطب باید تمرکز کنه.. فکر کنه... خیال کنه.... قوه ادراکش رو به کار بندازه.... این یه استاندارده برای نمایش که این اثر داره... واقعا تو این زمینه تبریک می گم به گروه نمایش..... امتیاز 4.75
همه این ها رو گفتم.... ولی یه اصل مهم وجود داره که باید بگم... نمایشی خوبه که وقتی میای بیرون تا یه مدتی ذهنت رو مشغول کنه... این نمایش به همه نکات خوب و بدش این نکته رو داشت... ذهنت درگیرش می شد... اگر این رو یه اصل بدونیم. می شه بهش اتکا کنیم و بگیم می ارزه ببینیدش....

در کل به همه بازیگر های جوون کار و به همه عوامل اجرایی که واقعا زحمت کشیده بودن و واقعا یه کار در حد استاندارد ارائه کرده بودن خسته نباشید می گم....

فقط یه سوال... غزال برای چی می خواست فرار کنه؟
درود بر شما، خیلی خوب نوشتید.
۰۵ تیر ۱۳۹۸
ارادت دارم فرزاد خان عزیز....
۰۵ تیر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید