پروژه دونوازی در سال ۱۴۰۰ توسط مازیار یونسی (نوازنده پیانو) و روزبه فدوی (نوازنده درامز) برمبنای لحن، فرم و گویشهای متنوع موسیقی ایرانی شکل گرفته است. این پروژه با بهرهگیری از دو ساز پیانو و درامز، با گستره صوتی وسیع و توانایی متنوع در رنگآمیزی، تجربهای تازه در اجرا و برداشت از موسیقی ایرانی را ارائه میدهد.
پروژهی دونوازی با وام گرفتن از فرمها و منطق موسیقی ایرانی، تلاش میکند تا شنوندگان را به سفری صوتی ببرد؛سفری که در آن مرزهای موسیقی در دایرهای با مرکزیت اصالت به چالش کشیده میشوند.