پروژه "اصفهان، شهر بچه های لهستان"
بر اساس رویدادهایی از جنگ دوم جهانی شکل گرفته است. پایان سال ۱۹۴۲ گروهی از لهستانیان از طریق دریای خزر با کشتی وارد ایران می شوند. یکی از شهرهای ایران- اصفهان- به بیش از دوهزار و پانصد کودک لهستانی که بیشترشان حداقل یکی از والدینشان را از دست داده بودند پناه می دهد. اصفهان در کنار دیگر شهرهای ایران مثل مشهد و اهواز، ... امکان زندگی و آموزش را برای کودکان لهستانی بوجود آورده تا این کودکان فرصتی برای یادگیری زبان و فرهنگ ملی خود داشته باشند.
این نمایش به منظور یادآوری این بخش مهم از تاریخ لهستان به مردم لهستان و ایران نوشته و طراحی شده است.
در بهار ۱۳۹۴ با حمایت سفارت لهستان، موسسه ی فیرلی، وزارت فرهنگ لهستان، موسسه ی گروتفستکی، موسسه ی پژوهشی کودکان دنیا؛ تیم برگزار کننده رکسانا مهرافزون، آگاتا مازورکویچ، سارا رمضانی، پارسا ناظری، امیر نقوی، ایده ابوطالبی پژوهش در مورد این رویداد تاریخی را در تهران، اصفهان، ورشو و وروکلا آغاز کردند و در ادامه محمد چرم شیر براساس این پژوهش ها نمایشنامه ای را با نام "اصفهان، شهر بچه ها لهستان نوشت.
طرح کلی روایت پیرزنی است که داستان مهاجرتشان از سیبری تا ایران را بیان می کند.
بخش های مستند این اجرا از فیلم "مرثیه ی گمشده" ساخته آقای خسرو سینایی به امانت گرفته شده است.
تعدادی از عکس های استفاده شده در این اجرا عکس های آقای ابولقاسم جلا از کتاب "بچه های اصفهان" گردآوری "خانم پریسا دمندان" می باشد.