فیلم‌تئاتر›فردا

خوشحالم که در روزگاری زندگی میکنم که تکنولوژی باعث میشه اگه اجرای زنده یک کاری و از دست داده باشم بتونم فیلمشو حداقل ببینم. تشکر از عوامل تیوال
عجب کار عجیب و غریب خوبی بود.
داداش ما کشتیمش!
برای من نمایش از آخر به اول شروع میشه، حالا که ما کشتیمش بیا یه کاری کنیم که همه چیو فراموش کنیم. اما ممکنه چیزای مهم هیچ وقت پاک نشن، پس بیا مثل اتاق فرار کلیدهایی طراحی کنیم و علامتهایی بگذاریم که...
و این لوپ بیهوده تکرار و تکرار می‌شود. چون مجبور به فراموشی خواهیم بود حتی زود گذر!
عذاب وجدانهای ما رو فقط فراموشی تموم میکنه اما کدوم فراموشی؟ یه چیزایی به این راحتی ها از ذهنمون پاک نمیشه.
ما دنبال دو تا نتیجه میگردیم: 1- برگشت ناپذیری 2- پاکسازی ... دیدن ادامه ›› کامل حافظه
هیچ کدوم کار نکرد، نه برگشت ناپذیری نه پاکسازی کامل حافظه، پس نمیشه از این اتاق بیرون اومد. راه خروجی وجود نداره با این که در و باز کردیم. چون پای رفتن نیست، توانش وجود نداره. داداش اون بیرون دارن ما رو تماشا می‌کنند!
یک نمایش ابزورد به تمام معنا بود.
دکور، نور و حتی لباس‌های بازیگران به خوبی طراحی شده بود. چه بازی‌های درخشانی، چه بیان خوبی، هر دو عزیز عالی بودند. بخصوص ایمان که سبک خاص خودشو داره.
قشنگ ذهنتو درگیر میکنه،کاری که از یک نمایش خوب انتظار میره.
با تشکر از تمام عوامل این کار و آرزوی موفقیت های بیشتر

نمایش جالبی بود...
توقع یکسری موضوعات خارجی رو داخل داستان داشتم اما به نظرم همه چیز در جهت داستان بود
و اون لوپ تکرار شونده رو خیلی خوب درک کردم و کامل با داستان ارتباط برقرار کردم ...