نمایشگاه›بیست هجده

 روزهای تعطیل گالری: سه‌شنبه‌ها

جمشید حقیقت شناس نقاش نیست، او «تاویل گر امر دیدار» در «زمان متصل» است. زمان متصل درگذشته و آینده نمی افتد و«آنِ مدام» است. همین ویژگی او را مستثنی می کند تا به نقاشی به عنوان یک گزارش جامع از وضعیت هستی، انسان، حیوان ها، پرندگان، گیاهان، حروف، اعداد و اشیا در «صور معلق» میان «ابژه گشتگی» و «سوژه بودگی» توجه کند؛ که شاید راهی برای ایستادن هر کس یا هر شی در «صورت ازلی» بیابد. جمشید حقیقت شناس به عنوان «خود تجربی» در «نمایشگاه بیست هجده» هیچ تمنایی ندارد، چیزی خلق نمی کند، حتی پیشنهاد یا سوالی ندارد؛ خود را کنار می کشد و آینه ای در دست می گیرد تا رویدادها و عادت های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی را که همواره در تکرار، انسان ایرانی و هستی پیرامون او را احاطه کرده است، نمایان گردند.
حقیقت شناس از قدرت تکنیکی بی نظیر خود بهره می گیرد تا همچون نوح از هر چیز که زاد و ولد می کند وحال تاریخی را مداومت می بخشد، چیزی در آینه ببیند و از این حیث آینه وی شی مدرک است و تصاویر را در بازتاب به مخاطب به صدا و زبان  مبدل می کند تا تصاویر به عین ثابت خود در ساحت زبان و شنیدار باز گردند. ماحصل این کار ظهور مفاهیم ناب (pure concepts) است. در این جا باور کانت به خود استعلایی در قیاس با خود تجربی بکار ما می آید تا نقش جمشید حقیقت شناس در تأسیس مجموعه «بیست هجده» را واجد ادراک استعلایی (Transcendental apperception) بدانیم؛ اما خود و ادراک تجربی کماکان در حضور مخاطبان در مواجهه با آثار نمایشگاه باقی خواهد ماند. آنچه حایز توجه است، عبور جمشید حقیقت شناس از روش نقاشی معاصر ایران و ارایه کشف تصاویری است که شنیده می¬شوند. 

 افتتاحیه: جمعه ۶ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۶ الی ۲۰