نمایشگاه›سلفی نابلدان

مجموعه عکس «سلفی‌نابلدان» به خودنگاره‌های نسلی می‌پردازد که تجسمی از عکاسی با موبایل نداشته‌اند.

رویکردمان تحلیل خودنگاره در نقاشی و عکاسی است. تحلیلی که خودنگاره را با دیدگاه انتقادی به نظریۀ «مرگ مؤلف» مطرح می‌سازد. نظریۀ «مرگ مؤلف» رولان بارت از آرای مهم و پر استناد به ویژه در نقد هنری است.

با توجه به این‌که «خودنگاره»  هنری فردگرا و معطوف به شخص مؤلف است، در اینجا به مثابۀ نمودی از مؤلف فرض می‌شود و سؤال‌هایی مطرح می‌شود، از جمله: آیا می‌توان نظریۀ «مرگ مؤلف» را در همۀ آثار هنری تعمیم داد؟ آیا این نظریه در تحلیل تصاویر خودنگاره، اعم از نقاشی یا عکاسی، هم‌چنان کارایی لازم  را در حذف مؤلف دارد؟

حضور تصویر فرد در خودنگاره بی دلیل و خالی از احساس نیست؛ در واقع نمایانگر رابطۀ میان فرد یا مؤلف با دنیای درون و بیرون اوست. حضور مؤلف درخودنگاره‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت زیرا به مثابۀ نشانه‌ای از مؤلف است. پس مؤلف را در همۀ آثار نمی‌توان حذف کرد، به ویژه در آثار هنری که تصویر مؤلف حضوری تمام و کمال داشته و یا به عنوان یکی از اجزا و عناصر اصلی به تصویر در آمده باشد و مخاطب حضور فرد یا مؤلف را به مثابۀ کلیت موضوع یا عنوان اصلی اثر  و یا در زمرۀ اجزای اصلی موضوع ببیند.

 منبع: سایت گالری‌اینفو