نمایشگاه›سوریال

روزهای تعطیل گالری: شنبه ها

و چه آرام کننده است، زمانی که با برخوردِ رنگ‌هایم به روی بوم می‌توانم نقشی بیافرینم . احساساتم بیان می‌شوند و چه لذت‌بخش است زمانی که مخاطبم با تمامِ وجود درکش می‌کند، حسش می‌کند. آثارِ سوریال من در مقطعِ خاصی خلق شدندکه خواستم با چند نقش حس رنجی را به تصویر بکشم، که با وجود این که سنگین است، ولی تحمل می‌شد.
سوسن شریفی
واقعیت یا حقیقت! کدامیک نمود پیدا می‌کند؟ شاید هر دو را، شاید هر یک را جداگانه نقش بزنم. هر چه هست حرکتِ سیالِ روح من است، حرکت سیالی که دغدغه‌اش گذر از رنج‌ها و حسرت‌هاست، همچون آوازِ پرنده ای آزاد.
طناز پریشان زاده
تنها زمانی توانستم اثری خلق کنم که رویاهایم را به تصویر کشیدم. فارغ از تقلید و با تجسم و رویا به فضایی فراتر از ذهن دست یافتم . خود را در این دنیا یافتم که بیانگر احساسات درونی‌ام است.
هلیا میرزایی
منِ پنهان می بیند همه‌ی آن‌چه را که خودآگاه سعی در کشف ناخودآگاهش دارد. در آخرین روز نهان خواهد شد، پایان نزدیک است تا یکی شدن . . .
راضیه وطن خواه
خسته ام از جنگیدن خسته از روزهای سرد و تکراری کاش چشمهایم را ببندم و انقدر در رویاهایم غرق شوم تا درد حرمتهای ریخته شده زخم هایی با طعم قلدری کبودی هایی از جنس سنگ خاطراتی به رنگ قرمز را از یادم ببرم ولی چشمهایم بسته نمی شود.
زهرا پرکاه
آثارمن سوریال هستند وآرایشِ بصری آثارم شبیه به ساختارهای جهان هستی می‌باشد.کارِ من پیوند دادن به ماده و انرژی هست تا بتوانم دنیایم راروی سطح بوم شاهد باشم و سعی دارم حیات و رشد را درآثارِ اخیرم به بیننده انتقال دهم.
مژده هراتی
اسارت زمینی (حلقه های سرخ) می بینم می شنوم و هنوز ایستاده‌ام. حلقه‌هایی که در ذهنِ خود ساختم را بر گردنم می‌آویزم. آن‌چه بر من آموخته‌اند. اسارتِ زمینی گریزی ندارد. تنها مرا نگاه کن!
احسان سیفی

افتتاحیه: جمعه ۲۲ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۶ الی ۲۱