عزتالله انتظامی، علی نصیریان، جعفر والی، جمشید مشایخی، فیروز بهجت محمدی، عزتالله رمضانیفر، پرویز فنیزاده، خسرو شجاعزاده، محمود دولتآبادی، مهین شهابی، عصمت صفوی، مهتاج نجومی
حسن زندی، عباس محمدی
هرمز فرهت
فریدون قوانلو، محمود نوربخش
زری خلج
اسماعیل ارحام صدر
غلامعلی نبی پور
بهرام دارایی
یداله عسگری
همه امید زندگی مش حسن به تنها گاوی است که در طویله اش دارد و از وجود آن علاوه بر امرار معاش خانواده خود، افراد روستا را نیز بهره مند می سازد. همه این مسایل باعث شده است که مش حسن دلبستگی خاصی به این گاو داشته باشد. اما روزی که مش حسن به شهر رفته، گاو به علت نامشخصی می میرد و...
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
این فیلم جدا از داستانش ،مستند خوبی از وضعیت فلاکت بار مردم دهات و روستاهای زمان شاه است که روستایی ها هشتاد درصد جمعیت ایران را تشکیل میدادند و هیچی نداشتند قابل توجه سلطنت طلبها که چهار تا نوستالژی از خیابون ولیعهد یا لب ساحل میگذارند و نسل جدید را گول میزنند.
فیلم گاو توسط داریوش مهرجویی در سال ۱۳۴۸ ساخته شد و علی نصیریان و عزت الله انتظامی نقش اصلی بودند. البته آن موقع چون هندیهای زیادی حتی به عنوان پزشک عمومی در تهران کار میکردند و کادر بیمارستان های ایران باید زیر دستشان میبودند و از طرفی ایرانی ها معمولا به آنها غیرپاک میگفتند و چون گاو را میپرستیدند زورشون میومد زیر دستشون کار کنند و چون مردم ایران کم سواد بودند و پزشک کافی نداشتند این فیلم یکجور کاتالیزور برای مقبول کردن هندوها و گاوشان شاید بین ملت ایران بود.و مدارس حتی اگر کسی سیکل داشت را به عنوان معلم قبول میکردند چون سطح سواد در ایران خیلی پایین بودگرچه در دهه پنجاه با گرانی نفت ،تازه شروع به ساخت دانشگاه ها و تربیت نیرو شد.
قبل از دهه پنجاه فقط سالانه حدود ده هزار دانشجو در سال تربیت میشد که کفاف جامعه سی میلیونی ایران را نمیداد.
البته یک نفر هم میگفت گاو سمبل نفت ایران هست که وقتی تمام شود ملت ایران باورشان نمیشود که دیگه دلاری برای واردات ندارند.