نمایشنامه›قند خون

درباره این کتاب:
انگشت اشاره‌ی دست چپ پروانه پانسمان شده با این وجود او وسط سفرهی قند نشسته و با قندشکن، قند می‌شکند. صدای یکنواخت ضربات قندشکن باید ریتم ملال آوری ایجاد کند. کمی آن‌طرف‌تر شیرین زیر لحافی مچاله شده و هرزگاهی خودش را تکانی میدهد. موسیقی کردی شادی شنیده میشود. کوهستان با شلوار کردی درست در آوان‌سن و نزدیک تماشاگران کردی میرقصد. (رقص کوهستان باید در لحظهی ورود تماشاگران درست مانند یک مجلس عروسی باشد، یعنی باید برخی از آنها را به رقص دعوت کند.) تاریکی. نور. کوهستان در صحنه حضور ندارد. پروانه و شیرین در همان حالت قبل از تاریکی.