نمرهام عالی نیست، خب اگر راست بگویم حتی، فاجعهست. خودمانیتر اگر میخواهید: افتضاح، وحشتناک، و به یک جمله: خراب است، خراب. ثلث اوّل عمرم، همه نشخوار همان لذّت دانستن بود. صبح یک روز بلند، همچو همسالانم، بیسبب دانستم، رنگ دریا آبیست، یا که اعداد جهان، پیش و بیش از ده نیست. ثلث دوّم امّا آرزوهایم را، آنچنان تند نوشتم که کسی نزد آن آگه شد، نه بر آنها شورید. ماحصل، رنج مضاعف شد و اندوه مدام… ثلث سوّم باقیست.
(علیرضا غفّاری هنرمندی است که سالها در شاخههای مختلف هنری و اداری منشاء خدماتی مفید بوده است. مخاطبان تلویزیون بیشتر وی را به عنوان مجری میشناسند در حالی که فعّالیتهای هنری دیگر ایشان کمتر مورد توّجه قرار گرفته است. “آقای مجری۲: دفتر یادداشت غزلساز” سعی دارد به تمامی فعّالیتها و دغدغههای علیرضا غفّاری بپردازد. این هنرمند پیشکسوت، روز ۱۹ اسفندماه سال ۱۴۰۰ بر اثر سکتهی قلبی دارفانی را وداع گفت.)