نمایش›کمدی تردید نکن هوراشیو

تردید نکن هوراشیو . . .

شب آخر اجرا، سالن استاد انتظامی و در حضور برخی هنرمندان عزیز که در میان شون من فقط استاد برهانی مرند و خانم یزدان بخش رو زیارت کردم. به شخصه فکر می کنم این نمایش یک کمدی شریف بود که قصد خنده گرفتن به هر قیمتی رو نداشت. گرچه ریتمش یکدست نبود و گاه خیلی دوستش داشتم و گاه اصلا دوستش نداشتم. مهم ترین مشکل هم بر می گشت به شلوغی اجرا که به تماشاچی فرصت تحلیل آن چیزی که دیده رو نمی داد. یه مقدار در این جا من زمان بندی نویسنده و کارگردان عزیز رو مقصر می دونم که باعث میشه ایده سوزی اتفاق بیفته و درک بیننده مختل بشه. صحنه ی روضه خوانی و صحنه ی کشتی رو خیلی دوست داشتم و از ته دل خندیدم. به همین اندازه هم یک صحنه ای که تا حدودی به سبک کمدی های اسلپ استیک نزدیک می شد اصلا دوست نداشتم. دوستی در همین صفحه گفته بود اطلاق واژه ی کمدی برای این کار درست نیست. اگه پایان بندی رو در نظر بگیریم شاید حق با ایشون باشه اما کلیت کار به نظر من یک کمدی خیلی خوب بود که در عین حال حرف برای گفتن داشت و وقت تماشاچی رو بیهوده نمی گرفت. البته جناب اقسامی شاید از نگاه برخی تماشاچیان خوانده باشه که تعداد کسانی که با کار ارتباط برقرار نکردند کم نبودند ولی به شخصه کاری بود که لذت زیادی از تماشای اون بردم و به عنوان یکی از کار های خوب سال 92 در ذهنم خواهد موند. ممنون که در شب آخر اجرا لذت تماشای یک اجرای خوب رو نصیب من کردید. همیشه موفق باشید دوستان