نمایش حرفهای. بازی و اجرای ملموس.
دیالوگهای خوب و روان.
صحنه و فضای نمایش بسیار متناسب با موضوع داستان؛
همه و همه باعث شد که فراموش کنم به دیدن نمایش نشستم و انگار عضوی از خانوادهی داستان بودم.
قضاوت کردن و قربانی قضاوت شدن که از هر منظری (دین، عرف، اخلاقیات و انسانیت) زشت و منکر هست، در جامعه ما متاسفانه روال کاملا عادی پیدا کرده.
در این نمایش، یک زن قربانی قضاوت فردی و هجمهی افکار اجباری محیط خانواده شده. اما در واقع در جامعهمون نه فقط یک زن، بلکه خیلی از افراد نزدیک به ما ( اعم از زن و مرد؛ مادر و پدر. بردار و خواهر... دوست و رفیق) قربانی این
... دیدن ادامه ››
افکار هستیم.
فکر میکنم دیدن این نمایش برای خیلیهامون ضروری باشه، بعنوان تلنگری شاید! تا به خودمون یاداوری کنیم و یا یاد بگیریم در روابطمون؛
بجای دخالت، فقط اظهار نظر کنیم
بجای توهین، فقط اظهار ناخوشایندی
تا کمتر کسی قربانی افکار و قضاوتهای ما بشه. اینجوری دنیا جای بهتر و زیباتری برای زندگی میشه.
برای همهی عوامل گروه آرزوی موفقیت روزافزون دارم. واقعا خستهنباشید ❤