نمایش›رادیو تیاتر ژاک و اربابش

بی‌نظیر... به ویژه اجرای ستودنی محمد رضا علیمردانی عزیز در نقش ژاک... سپاس از جناب عمرانی و همه‌ی بازیگران و عوامل اجرا...

ارباب: ننگ اگر یکی باشد اصلا به حساب نمی آید

تاثیرپذیری انکارناپذیر نوشته های کوندرا از نظریات فروید در آثارش کاملا مشهوده. اینکه تا چه حد در اجرای این نظریات موفق بوده رو کارشناسان بهتر میدونند. ولی به نظر میرسه یکی از جنبه هایی که این نویسنده در ایران محبوب شده هم در واقع همین موضوع بوده. حالا اینکه مسائل جنسی در آثار کوندرا ابزار هست و نه هدف بحثیه که برخی از ما خیلی خودمون رو برای درکش به زحمت نمیندازیم.در واقع کوندرا از این مساله به عنوان ابزاری برای بیان دیدگاه ها و جهان بینی هاش استفاده کرده. در این اثر هم کوندرا مفاهیمی مثل جبر و اختیار، خلقت و کیفیت اون (که ظاهرا خیلی از کیفیتش راضی نیست مثلا ارباب میگه آیا ما ابداع های خوبی هستیم؟)و خیانت و ذات ظاهرا پلید انسان رو (که به نظر جبری هم میاد) از طریق همین ابزار مورد اشاره قرار میده. انسان هایی که ابزارهایی در دست خلقت هستند و جبرهای ژنتیکی و بیولوژیکی تعیین کننده مسیر حرکت انسان در این جزیره متروک (به تعبیر خود اثر) هستند.
من خودم شخصا رمان و فیلم بار هستی رو دوست نداشتم اما این اثر برام جذابتر بود. متاسفانه اجرایی که دیدیم بار اصلیش رو بر روی مسائل، الفاظ و حرکات جنسی گذاشته بود و در واقع نتونست خردمندانه از این فرصت برای ابراز مقصود کوندرا استفاده کنه و در دام سنگین جنسیتی اثر گرفتار شد. البته که جنسیت مهمترین انرژی وجود انسان هست و تاثیرات ناخودآگاهش بر وجود انسان انکارناپذیره. اما متاسفانه بدلیل فضاهای بسته ای که در مورد این مسائل نسل ها وجود داشته (و مشکلاتش در وجود برخی از ما تا حدی ریشه پیدا کرده)، هر جا این مساله به عنوان علت یا منطق یک معضل (یا ریشه یک مشکل) مطرح شده بدلیل ظرفیت های محدودتر ... دیدن ادامه ›› برخی از ما در این زمینه، در همون حد شوخی ها و الفاظ و اشارات جنسی باقی مونده و کمکی به تحلیل وجودی ما نکرده.در این اثر رادیو تئاتری هم بسیار افراطی بر این مساله تاکید شده و البته کارگردان حق هم داشته چون ذوق زدگی برخی تماشاگران به اندازه کافی مشوق ادامه این مسیرها هست. گذشته از این بحث، که به نظرم بزرگترین فاکتور منفی کار بود، کارگردانی قابل قبول و اجراهای خوب نقش ها و دیدن چهره ها و صداهای جذاب بازیگران به اندازه کافی برای لذت بردن از اثر مناسب بود. امیدوارم این روش اجرای رادیویی-تئاتری سنتی بشه که بتونیم کتابهایی که دوست داریم بخونیم رو، بدون دخل و تصرف کارگردان، از زبان صداهای زیبای بزرگواران اینچنینی بشنویم.
یک گلایه هم دارم از خودمون یعنی تماشاگرا که برخی از ما به این درک نرسیدیم که اصلا منظور خیلی از آثار طنز در واقع به خنده انداختن ما نیست. اصلا گیریم هم که باشه، درست خندیدن هم خودش نعمتیه که متاسفانه خیلی از ما از داشتنش محرومیم
با تشکر از همه عوامل کار