نمایش›جیغ بنفش

یه متن بسیار ضعیف با بازیهای بسیار ضعیف.
به نظرم ضعف نمایشنامه و ضعف بازی گردانی در این کار بیداد می کرد
و بد تر از همه رورانس آخر نمایش بود یه اجرای نامنظم و کارگردانی که از بازیگراش اصلا بازی نکشیده بود
انگار تو کافه نشستی و نمایشنامه خوانی از روی کاغذ رو میبینی.
بدتر از همه پایانبندی ضعیف و شعاری و رورانس نامنظم و بدتر از اون بی نزاکتی کارگردان بود، میگید چطور؟ بذارید توضیح بدم:
به عینه یادمه بعد از اولین اجرای "هنرپیشه ی نقش دوم" کارگردان تا کمر جلوی مخاطبای نمایشش خم شده بود و بلند نمیشد ... بزرگانی رو روی صحنه دیدم که حرمت تماشاچی رو نگه داشتن که خودشون جزء ستونهای نمایش این مملکت بودند اما این آقا نه تنها سر خم نکرد بلکه آدامس می جوید و به حماقت ما که برای دیدن افتضاح اولش رفته بودیم! لبخند میزد.