نمایش›هیچکس جیمی نمیشه

انسان آسیب پذیر است. مخصوا در سنین اول پا گذاشتن در این دنیا که تنها پناهگاه انسان آغوش پدرانه و مادرانه میباشد.
حال اگر این تنها محل امن اولیه تبدیل به جهنم شود، تصور انسان خارج شده از این جهنم چندان دشوار نیست. فرشته ی عذابی که در درجه اول خود را به صلیب میکشد و در جهان بیرون به هر نوعی سعی در به آتش کشیدن دنیا دارد.
افکار وسواسی، خشم خفته، غم بی پایان و احساس تنهایی تنها گوشه ای از آسیب هایی است که در سالهای اول رشد به انسان میتواند تحمیل شود.
که به نظرم این نمایش سعی داشت به طور واضح نشان دهد که رفتار کنترل گرانه ی والدین ، بذر وسواس فکری است که در سنین بالا خود را نشان میدهد.
نشخوار فکری که در نوع حادش در بازیگر نقش مایک کاملا مشهود بود. به طوری که مایک توانایی تمرکز رو نداشت و یک گلوله ی خشم در حال حرکت بود و تمام سعی داشت مطابق صداهای فرضی دستگاه ماما، یا همان صداهایی که در کودکی میشنیده و در بزرگسالی فرض میکرده که میشنیده، رفتار کند.

در کل نمایش خوبی بود. خیلی پیچیده بود ولی برای افرادی که پیچیدگی یک نمایش رو دوست دارند و تمایل به فکر کردن روی یک نمایش رو دارن خیلی خیلی ... دیدن ادامه ›› راضی کننده بود.
از لحاظ احساسی هم لحظات زیادی رو داشت که حس غم و رنج افراد دارای وسواس فکری رو به آدم منتقل میکرد. و همینطور سرشار از لحظه های طنز تلخ بود که میشد خندید و غصه خورد.