در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم جوکر
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 16:17:23
داستان «جوکر» در دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی روی می‌دهد و زندگی «آرتور فلک» استند-آپ کمدین شکست‌خورده‌ای را روایت می‌کند که با طرد شدن از سوی جامعه به دنیای زیرزمینی جنایت در شهر گاتهام گرایش پیدا می‌کند.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
فیلم بنظرم از دیدگاه دو فیلم دیگر دارد یک فیلم را پیش میبرد:
1: فیلم king of comedy:نمایش برنامه کمدی از یک تلویزیون که حتی رابرت دنیرو هم دارد مشابه قبل در این فیلم هم کاری که جری لوئیس میکرد را انجام میدهد.
2: فیلم V for Vendetta: انتها فیلم و سکانسهایی که مردم نقاب دارند و اعتراضات عینا همین را دنبال می کند.
بازی فونیکس در این فیلم بی نظیر است.
هث لجر، در نقش جوکر، جنایتکاری را به تصویر کشید که از جنایت ابزاری برای فلسفیدن پرداخته بود... جنایت به مثابه سوژه... دلقکی که جوکر بودن همه ذات او بود نه چهره ای پنهان در نقاب جوکر.
از این منظر جوکر شوالیه تاریکی اندیشمندی بود که آگاهانه بشیوه ای خشن اما، آینه ای پیش روی سرمایه داری نهاده بود تا زشتی سرشتین نهفته در زیر پوست خویش را نظاره کند... جنایات جوکر هث لجر کاملا آگاهانه، اندیشمندانه و هدفمند طراحی شده بود که اثری از منفعت طلبی در آنها به چشم نمی خورد، و این گونه بود که این کاراکتر را به بخشی از حوزه فرهنگ عمومی تمام شهروندان جهان بدل کرد...
قطعا این شیوه نگریستن، به مذاق سرمایه داری خوش نیامد و با تمام توان کوشید که خاطره هث لجر را از اذهان بزداید. قریب به دو سال تبلیغات پیش ساخت که هزینه هنگفت آن بسیار غیر عادی می نماید برای ساخت این جوکر جدید بی دلیل نبوده است. اما این جوکر جدید... موجودی حقیر، روان نژند، کم هوش و فاقد اراده که تصادفا خود را رهبر یک حرکت عمومی می بیند... کرمی که در میان زباله های پایین شهر می لولد و به خوشبختی مردمان نجیب و لایق سرمایه دار حسادت می ورزد... باتلاقی از انواع و اقسام عقده های شناخته شده و ناشناخته مندرج در کتب روانکاوی که حقارت خود را در پس نقاب جوکر پنهان می کند.
با همین ترفند، اعتراضات امروز مردمان عادی در سراسر جهان (اروپا، آسیا، آمریکای جنوبی و شمالی) به سرمایه داری، فقط توحش ناشی از حسادت مشتی هرج ومرج طلب و در یک کلام «دلقک»، بازنموده ... دیدن ادامه ›› می شود.
تنها نکته قابل توجه این فیلم بازی زحمت کشیده خوآگین فینیکس است.
در حقیقت این فیلم سالاد زباله ای است که گوجه ای گیلاسی وسط آن کار گذاشته شده، همین.
نکته قابل توجه اینه که فیلم اخیر داستان تولد جوکره ولی در شوالیه تارکی، جوکر بیست و چند سال از تولد شخصیتش گذشته!
پس در جنایت مهارت پیدا کرده، فلسفه دارش کرده، دیگه براش پول اهمیتی نداره و مهم لذت جنایته و کنترلی که بر دیگران میزاره حالا رهبری شده که به هر جایی که میخواد هدایت میکنه( جنون رهبری و قدرت) نه اینکه بطور اتفاقی تبدیل به رهبر بشه.
در هر دو فیلم علیرغم نظرتون جوکر فردی حقیر و روان پریشه. اما در شوالیه تاریکی ذهن خلاقی برای جنایت داره که از اون خبری در این جوکر نیست.
"و به مذاق سرمایه داری خوش نیامد و ..." رو اصلن نمیفهمم
این متن بیشتر شیفتگی نگارنده به هث لجر رو نشون میده تا نقد جوکر جدید.
من که شیفته بتمن هستم چه کنم:)
۰۵ بهمن ۱۳۹۸
با سلام و درود
با بخش زیادی از مطالب گفته شده موافقم اما نمی تونم قبول کنم جوکر تاد فیلیپس با چنین اهدافی ساخته شده، شخصیت جوکر در تمام زمان هایی که بصورت فیلم ساخته شد با چیزی که در دنیای کامیک وجود داشت تفاوت هایی داشت و هر بار نکاتی را میبینیم که بهیچ وجه در کامیک اشاره ای به اون نشده، در هر صورت ما با انواع مختلف جوکر ( اعصاب خورد کن، شرور ، کمدی، مظلوم، بی رحم و سنگ دل، باهوش، احمق و ... ) از سال 1969 تا 2019 روبرو هستیم ،جوکر نولان شخصیتی بسیار باهوش با چاشنی خشونت و کمدی بود و بازی لجر یک تکمیل کننده نهایی بود این فیلم با خوش فکری نولان درخشید. این نولانه که دلش میخاد جوکری بسازه که حتی از راس الغول که استاد بسیاری از قهرمان های دی سیه بیشتر موی دماغ بتمن باشه،
دلیل ساخت این شخصیت از جوکر فقط یک چیز میتونه باشه و اونم همزاد پنداری با ضدقهرمان هاست، دنیا امروز دیگه از اینکه ابر قهرمان ها بدون ... دیدن ادامه ›› هیچ پیش زمینه ای ضد قهرمان های داستان هارو شکست میدن خسته شدن، کاری که مارول استدیو اولین بار با ضد قهرمان ددپول این کارو انجام میده و باعث میشه مخاطب با این ضد قهرمان همزاد پنداری کنه، همین ! یک پروژه برنده و گیشه پر سود که بعد به فکر ساخت پروژه ونوم و بعد لوکی میوفتن.
کاری که دی سی دیر فهمید و از مارول عقب افتاد، زمانی که مارول توسط دیزنی با قیمت حدود 3 میلیارد دلار خریداری شد تا به امروز حدود 30 میلیارد سود به والت دیزنی برگردونده، چرا ؟ چون هیچ کمپانی به اندازه دیزنی نیازمند ایده برای ساخت نیست.
اینجا یه چیزیو از یاد نبریم اونم زمانی که نولان سه گانه بتمن ساخت و دی سی در اوج بود و مارول ناامیدانه حق الامتیازشو واگذار میکنه ...
امروز دی سی یاد گرفته به ضد قهرمان هاش احترام بزاره و فهمیده همچین بد نیست بگه که جوکر انقدرها هم که فکر میکنید مجرم نیست و این جامعه است که ممکنه دلیل طغیان انسان ها باشن.
هر چند باز میگم اینکه ما دلمون بسوزه برای جوکر تا باهاش همزاد پنداری کنیم نمیپسندم و برای جذب ببیندس چون در حقیقت هیچ جای کامیک ها گفته نشده جوکر پسر توماس وین بوده و این چیزیه که فیلیپس میخاد.
جوکر ساخته شده باب کین از سال 1940 همین بوده و ارتباطی به این یکی دو سال و نظام سرمایه داری نداره.
اینجوری زاده شده و باب کین داستانشو اینجوری از همون موقع نوشته نه به باهوشیه جوکر نولان و نه به مظلومی جوکر فیلپس،
بقیه جوکر ها هم همینطور، جرد لتو، جک نیکسون و حتی رومرو در نقش جوکر
جوکر یک شخصیت نیست یک موج از تفکریه که از یک انسان به انسان دیگه ای منتقل میشه و تنها جایی که این موضوع بهش اشاره شد سریال گاتهام بود که متاسفانه در فصل پنجم نسخه اش پیچیده شد.
۰۵ بهمن ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
جوکر فیلیپس فیلم مهمی در باب روانشناسی انسان معاصر است.

و بازی فونیکس یک مَستر کلاس ویژه بازیگریست.

ترسیم آینده ایالات متحده و رد پای تجزیه احتمالی آن مشهود است که بر کشورهای کوچکتر نیز دکوپاژ می شود.

الگوواره ای برای نسل انسانی تنها که انعکاس تحجرگرایی و فاشیسم را در ماکت هایی چون ایران، روسیه و چین زندگی می کنند.

ایماژها و انگاره های تصویری فیلم تکان دهنده است.

وقتی کلوزاپ فونیکس را در پلان آخر می بینم با آن دندانهای کج و معوج و نسبتاً زرد متوجه تفاوت فاحش بازیگر چهره جهانی و سلبریتی وطنی می شوم...تفاوتی فاحش در تمام اضلاع.