خب... نواری برای بکت، آخرینش... شاید هم نواری برای کراپ... و شاید برای امیرعلی جلالی...
جسارت انتخاب این متن ستودنیه. به نظرم ارتباطی احساسی
... دیدن ادامه ››
بین این نوار و آقای جلالی وجود داره.
ترجمه به اندازه خوبی به متن اصلی نزدیک بود. دکور هم همینطور.
چند نکته که البته همه نظرات شخصی هستند و نه نقد و ایراد:
تغییرات و حذفیات به متن اصلی قابل قبوله ولی علت حذف نوشیدن کراپ رو متوجه نشدم و کمی اجرا رو گیج کننده و نامفهوم کرده بود.
کراپ در سن ۶۹ سالگی(سی سال پس از ۳۹ سالگی) به سر می برد. گریم کار شخصی ۳۵-۳۷ ساله را نشان میداد. فکر کنم امیرخان اجازه دست زدن به موهاشون رو به خانم شعبان زاده نداده بودند ؛)
اجرای اصلی پاتریک مگی از این کار سرشار از احساسات غریزیست. خشم، هوس، حرص، شهوت، لذت، رقت انگیز بودن و... البته در متن بکت اینها بطور کامل و واضح بیان نشده ولی اجرای اصلی پاتریک که با نظارت بکت انجام شده، بسیار گویاست. نمایش دادن این احساسات باعث جذابیت، مفهوم بودن و پر شدن فضای خالی این کار میشد. البته که نمایش همچنان لذت بخش بود.
گفتند آکسسوار کار هنوز کامل نیست ولی ساختن یک میکروفون حتی با فویل آلومینیومی، خیلی بهتر از شلیک هوایی مونولوگ نهایی کار می بود.
از همه اینها گذشته، اجرای کارهای اینچنینی ارزشمنده. ممنون از همه ی سنتیک