«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بیا که بهت بگم چقدر تو روشنی... من کی باشم که روشنیتو تاریک کنم؟
دوست دارم زمان بایسته...بشه کاری کنم که دیگه تکون نخوری، نری...
اگر بودی خانه روشن می شدیم.
هر بار، مگر که این بار بیای...
تو دلم برف اومده. برف همه ی زمستون رو دلم سنگینی می کنه، یه طوری که قدم برمی دارم دلم می خواد بیافته زیر پات. یه طوری که ماه اگه بالا باشه تو آسمون، می رم دراز می کشم زیر نورش که یعنی تو آرزومی ببین.
مرگ مگه چیه جز قطع حیات. جز اسمِ از مردن. فوت و موت و اجل... مرگ چیه جز رفتن ِ از دنیا. پایان موجود زنده... مرگ مگه چیه جز اینکه تو نباشی اینجا برام.