اجرای خوبی بود. من متن اجرا رو خونده بودم که توسط آقای مساوات نوشته شده. متن قوی و جالبی بود.
شیوه کارگردانی و استفاده از پرده خلاقانه بود. نقطه همزمانی سایه ها و شخصیت ها خیلی جالب بود.
استفاده از نور ها در جایی که لوپ هست و تکرار داره اتفاق میوفته میتونست بهتر باشه.
ابتدای اجرا روند کمی کند بود.
در نمایشنامه بهتر بود ابتدا شخصیت ها قبل از مواجهه با سی دی حال عصبی نباشند که عصبی بودن بعد از اتفاق معنادار تر باشد.
مبدا نور پشت پرده پیدا بود که به نحوی اگر میشد پیدا نباشد بهتر میشد.
از رقص انتها و جنایت ابتدای اجرا خیلی خوشم اومد.
آگاهی که مخاطب پیدا میکند جلوتر از شخصیت ها نسبت به سرنوشتشون خیلی جالب بود.
در کل خیلی خوب بود و اگر امکانات وجود داشت میتونست خیلی بهتر بشه.
امیدوارم حمایت از هنرمندان بیشتر بشه
نمایش جذابی بود عاشق امضای مساوات رو کامل میشه تو جای جای نمایشنامه دید. اجرای سایه ها به شدت هماهنگ بود و اون راز آلود بودن رو به خوبی نشون می داد. که میشه سختگیری های کارگردان و روی کارش باعث این هماهنگی زیبا شده.
اما نمایش میتونست بهتر اجرا بشه ، به نظرم بازیگر زن نمایش نمیتونست اون حس تعلیق رو به خوبی منتقل کنه میشه گفت نقطه ضعف کار حس آمیزی بازیگر زن بود. از یه طرف دیگه طراحی صحنه هم چشم نواز نبود طوری که بگیم وقت صرف شده برای طراحیش یا ایده ابداعی داره.
این نظر و مواجههٔ شخصی من با این اثر نمایشی است و احتمال اینکه شما نظر دیگری داشته باشید وجود دارد.
دقیقهٔ ۵ متوجه شدم این متن رو قبلاً تو مولوی با اجرای گروه دیگری دیدم، اونم دو بار😊😊🤦🏻♂️🤦🏻♂️
کار از منظر اجرا و پرفورمنس کار کم نقصی است، زحمت گروه اجرایی کاملاً مشخصه. اما اون احساس سورئالیسم همچنین ترس و جنایت رو به من نداد. بازیها و نور و صحنه خیلی خوبه اما به نظرم دراماتورژی کار یه کم مشکل داره که من تو اون فضای سورئال و ترسی که باید، قرار نگرفتم. با تغییر پایان کار هم خیلی همراه شدم و دوستش داشتم.
آرزوی موفقیت روزافزون برای گروه محترم اجرایی این نمایش دارم🙏🏻🙏🏻🌹🌹♥️♥️