لاک قرمز شاید به من یکبار دیگه ثابت کرد که یک خانم اگه خودش و باور داشته باشه می تواند تنهایی از سخت ترین مشکلات چقدر قشنگ عبور کند..
بعد از تماشای فیلم با اینکه به ظاهر توی خیابون بودم و قدم میزدم، توی خودم گیر افتاده بودم؛ اونقدر که ذهنم نمیخواست به چیزی جز داستان فیلم فکر کنه؛ به اینکه اگه ادامه پیدا میکرد چیا میتونست اتفاق بیفته...
فوق العاده بود؛ مرسی از عوامل فیلم.
وقتی تو هم زیر آوار بدبختیا دست و پا میزنی....
فیلم پر از بازیهای درخشانه....بازی پانته آ پناهی ها و پردیس احمدیه بی نظیره....
تو هر صحنه فیلم فکر شده و یه حرفی پشتش هست....مثه افتاده پدر از پشت بوم تو صحنه دادن لباس عروسی به همسایه....همسایه ای که وقتی پدر خونه از بین میره، تنها کارش برگردوندن لباس عروسی به بهانه شگون نداشتنه....پاک کردن لاک قرمز بعد از فوت پدر....برگشت به لاک قرمز در آخر فیلم....
دخترکی قوی که زیر بار حرف زور نمیره....نه به زور اراک رفتن، نه به زور خونه تخلیه کردن، نه به زور پول دادن واسه فروش تو اتوبوس، نه به زور خواهر و برادرش رو گرفتن....
آخر فیلم رو خیلی دوست داشتم....
اینکه راه نجات تناقضی با دختر بودنت نداره....باز گشت به لباس زیبا، لاک قرمز و تبدیل کردن عروسکا از مرد سیبیلو به عروس لب قرمز....
ولی حجم بدبختیهای فیلم خارج از حد توانه!....اگرچه وقتی فکر می کنی می بینی واقعا غیرواقعی نیست!!!....پدری که درامدی نداره و پول عروسکا رو هم خرج مواد کرده و حتی پول پیش خونه هم دود کرده!!!....غیر واقعیه!؟...فکر نکنم!!