نمایش›ماراتن

بسیار عالی بود.
نورپردازی جالب بود و کارگردانیش هم خوب بود

""ماراتن _تلاش برای هستی یا نیستی ""

نمایش ماراتن یک موقعیت سورئال است که در کنار این موقعیت، مولفه های دراماتیک را به تصویر میکشد و از آن دست نمایشهایی است که علیرغم فضای اجرای فانتزی و البته ریتم کندی که دارد؛ نگاهش بی اغراق می تواند خاستگاه مباحث فلسفی، اجتماعی، مدنی و حتی علمی باشد.
آرش عسگری با این موقعیت و فضاسازی، در کنار خنده های گاه و بیگاهی که با کلام طعنه دارش از مخاطب میگیرد؛ ذهن او را نیز به چالش میکشد.
در ابتدا و انتهای نمایش زنی با حرکات ریتمیک بدنش ، سخن و قصه اش را بازگو میکند.
با این تفاوت که در ابتدای نمایش خوشحالتر است و لباسش رنگین, اما در انتها غمگین است و سیاه پوش.
اتفاق و تنش و کشمکش و در واقع ماراتن بین دو کروموزوم برای کسب هستی یا نیستی، در فضایی بسته و درونی که همان درون بدن زن ... دیدن ادامه ›› است رخ میدهد.
بدنی که لامکان و لازمان است و استعاری است و معنا و مفاهیمی را برای مخاطب به تصویر میکشد که برایش نه تنها نامانوس و غریب نیست بلکه از مفاهیم معاصر زندگی اوست و مخاطب میتواند مابه ازای این مفاهیم را در همه ابعاد زندگیش جانمایی کند.
تنش و خودبرتربینی دو کروموزوم X و Y که نمادی از زن و مرد بوده، و در راه رسیدن به بیرون دروازه و به کرسی نشاندن حقانیت وجودی خود از هیچ تلاشی فروگذار نمیکنند، جالب و تماشایی است.
شاید نقطه جالب ماجرا آنجا باشد که هر دو جنس از همان دنیای درونی و قبل از حلول در دنیای بیرونی و در هیبتی کامل، در صدد دفاع از حقوق زنانه و مردانه خود هستند .
به نظر میرسد،خلق مفاهیم فلسفی در نمایش نیز با ظرافت و زیرکی خاصی صورت گرفته که جای تامل و دقت دارد.
پرداخت به مساله جبر و اختیار در فلسفه هستی و اینکه چقدر انسان و دستیابی به خواسته هایش تحت لوای اختیار اوست یا در کنار تمام تلاشی که برای دستیابی به پیروزی در ماراتن زندگی میکند، با مهر جبر مجبور به پذیرش میشود، نقطه عطف نمایش است.

پ.ن: نگاه فلسفی نمایش را دوست داشتم و البته اگر ریتم نمایش تندتر پرداخت و اجرا میشد, لذت بیشتری میبردم.
با آرزوی موفقیتهای بیشتر برای این گروه جوان و خلاق.
ـــ پـرنـد ــ