در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم مصلحت
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 08:21:33
بها: ۱۲,۰۰۰ تا ۲۰,۰۰۰ تومان
فرزند یکی از مقامات بلندپایه قضایی در سال ۱۳۵۹، ناخواسته در یک درگیری خیابانی، جوانی سلطنت طلب را به قتل میرساند.
سبک
درام

گزارش تصویری تیوال از نشست خبری فیلم سینمایی مصلحت / عکاس: امیر حسین غضنفری

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از فوتوکال فیلم سینمایی مصلحت / عکاس: امیر حسین غضنفری

... دیدن همه عکس‌ها ››
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
این فیلم قابلیت تبدیل به یک فیلم قابل تحمل وتامل رو داشت اگه پایان بندی انقد نخ نمایی نداشت. وقتی فیلمنامه قرار نیست مسیر طبیعی خودش رو طی کنه ... دیدن ادامه ›› و در خدمت بیان پروپاگاندا قرار می گیره به شدت از وجه هنری بیرون می یاد و تبدیل به یک ملودرام نازل با تصویر های خوش فرم میشه. قهرمان داستان وحید رهبانی هست ولی در بخش پایانی فیلم کسی نیست جز آیت الله مشکاتیان. قهرمان داستان به شکل مسخره ای دستگیر میشه و دیگه کنشی ازش نمی بینیم و این کاراکتر فرعی داستانه که می یاد هم عدالت یا افشای حقیقت رو که کاراکتر اصلی به دنبالش هست برقرار میکنه هم همون قهرمان رو از بازداشتگاه میکشه بیرون! یک گسست وحشتناک در فرم روایت که مخاطب حس میکنه بخش زیادی از فیلم بازیچه نویسنده و کارگردان بوده چون تا نقطه نزدیک های پرده پایانی فیلم ما رو به یک مسیره دیگه میبره و یه هو انگار میزنه جاده خاکی و مسیر رو کلا عوض میکنه. کلا وحید رهبانی محو میشه تو پرده پایانی فیلم و تلاش فیلم در تدوین و فیلم برداری تو یه صحنه خاص برای نشان دادن رهبانی به عنوان مرکز ثقل و قهرمان داستان کاملا متناقض با روایت همون پرده ست.(صحنه دستگیری کاراکتر قاسمی) خب فیلم هم با تصویر آیت ا... مشکاتیان تموم میشه که باز همون شلختگی فرم روایت به فرم تصویر اینبار رسوخ میکنه باز. شخصیت های بد داستان کاملا کاریکاتور گونه دستگیر میشن. فقط و فقط با یک افشاگری توسط یکی از کاراکتر های فرعی که دوست قهرمانه و دستور دادستان برای دستگیری این آدم ها. انگار آیت ا... مشکاتیان خواب بوده تا پیش از پرده پایانی و یه هو میفهمه ماجرا از چه قراره در حالی که دادستان پایتخته و واقعا منطقی نیست. قهرمان داستان هم حتی اتفاقا به درستی غیرمنطقی بودن این رو میرسونه وقتی پشتش نماز نمیخونه. ولی کارگردان برای زدن حرف شخصی خودش نه فیلمی که تا به اینجا جلو رفته می یاد این خطا و قضاوت رو هم به کاراکتر قهرمانش می چسبونه. پایان فیلم با روندی که کارگردان در پرده پایانی پیش میگیره به طرز وحشتناکی قابل حدسه. کاراکتر مادر مقتول به خاطر بزرگواری این دادستان که برای اجرای عدالت از خون پسرش هم میگذره رضایت میده و انگار اون در پایان فیلم شرمنده میشه و دیگه طلبی نمیتونه داشته باشه. در مجموع دیدن این فیلم رو پیشنهاد میکنم چون میخوام این مسئله فهم بشه هر چقدر مسیر روایت درست پیش بره میتونه کاملا تو همون بخش آخر از هم کاملا بپاشه و این یک نقص کوچیک قابل چشم پوشی توی روایت نیست. فرم روایت باید به هم پیوسته باشه. سعی کردم خیلی از دید محتوایی وارد نقد نشم ولی باید توجه کرد اتفاقا این تغییر محتوا عامل به هم ریختگی فرم فیلم میشه. و سراغ این نرفتم خیلی که کدوم محتوا درست تره و خواستم بحث رو سینمایی پیش ببرم اگرچه فیلم نخواست و با رویکرد دیگه ای پیش رفت
کارگردانی قوی بود،بازیگر،فیلمنامه و گریم خوب بود ولی کلوزآپ و فیلمبرداری و تدوین قوی نبود.

در تیزر ها و بیلبوردها و سر در سینماها هم باید عکس آن آخوند را بردارند تا پر فروش شود.

پایان فیلم باید یا فرد قصاص میشد یا با پایان باز هنگامی که مادر مقتول میخواست قصاص کند پایش زیر چهارپایه اعدام بود فیلم تمام میشد و با پایان باز اینجوری تمام میشد. به مذاق وضعیت تماشاچی الان در وضعیت فعلی کشور پایان فیلم جالب نیست.

ضمن اینکه مردم الان دیگر باور ندارند امثال مطهری و طالقانی در سیستم وجود داشته باشد.
سپهر و امیرمسعود فدائی این را خواندند
پری یاس این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
زیر پا گذاشتن عدالت، مصلحت نیست.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید