فیلم‌تئاتر›مه‌آلود مثل یک شب، مثل روز

سلام
با سپاس از گروه، اگه اشتباه نکنم، ایما. معمولن آقای منظوفی نیا با این گروه کار می کردن(به نظرم اولین ایراد کار طراحی بروشور بود!!). در مجموع کارو نپسندیدم، به جز دقایق معدودی که آقای زارع(برات) به کار جون می داد. نور و ویدئو افکت ها پتانسیل هایی بودن که به نظر من حروم شدن(ثانیه هایی نورها و سایه ها خیلی خوب بود و عکسا تند تند دکلانشورارو می چکوندن اما بعد از چند ثانیه دوباره به وضعیت عادی برمیگشت). از خانم افشار انتظار بیشتری داشتم(خاطره ی بازی هایی مثل نیمکت خوشبختی و...)، بازی خانم بختیاری، اکبری و آقای نادری اصلن در حد قابل قبول نبود...به زعم من برای دفرماسیون روایت باید فرمی که از منطق درونی اثر تبعیت بکنه تو کار دیده بشه تا مخاطب بتونه کارو کدگذاری و دنبال بکنه وگرنه صرف بهم زدن کرونولوژی اتفاق ها کارکرد خوبی در روایت نداره. از مسئولین تئاتر شهر خواهش می کنم یه فکری به حال تعمیر و نگهداری فن های پروژکتورها بکنن، این صداها خیلی به اجرا لطمه می زنه.

طراحی دکور زیبا بود.
اجرای آن کمی ایراد داشت.
(یا اتاقکها رو بزرگ کنید یا چترها را کوچک)

متن خوب بود اما بسیار تماشاگر را سرگردان میکرد.
گویی نمایشنامه را در دست داری و مدام چند صفحه میری جلو... چند صفحه میری عقب. رندوم یه پاراگراف را میخوانی.

بازی بانو افشار دلپذیر و معقول و مناسب بود
بازی بانو بختیاری با عرض معذرت از ایشون بسیار بد بود.(آن از حال رفتنهای مصنویی، بیان ضعیف ... دیدن ادامه ›› و در کل بازیی سرد)
بازی ...
و تنها نکنه با ارزش این نمایش این بود که بر خلاف جریانهای ایجاد شده در نمایشهای امروز، لودگی و خنداندن بیمورد یافت نمیشد. به نظر من همین مورد این کار ار از کارهای "میخاهم با میوسو.." و"ماه زدگان" و ... متمایز میکند.

"خسته نباشید به جناب منظومی نیا"