نمایش›ماجرای مترانپاژ

«من می‌ترسم خودم، خودم رو لو بدم»

امشب ماجرای مترانپاژ رو با دوستان به تماشا نشستیم.
چیزی که بیش از هر چیز برام جالبه اینه که با وجود این که این نمایش چهل سال پیش نوشته شده؛ هنوز هم تازه است و جذابیت داره. خوشبختانه برخلاف تئاترهای کمدی امروزی، خبری از شوخی‌های سخیف و لودگی نیست و نمایش پیام داره و می‌تونه ذهن مخاطب رو درگیر کنه. بازی آقای بهبودی بسیار درخشان و پر انرژیه. شاید استفاده از چیپس مزمز ایرانی در یک نمایش روسی (اگرچه برای خیلی از دوستان ناخوشایند بود) تعمداً می‌خواست که مخاطب رو به ارتباط نمایش با فضای زندگی خودش وادار کنه.

یه خسته نباشید به گروه
من بشدت لذت بردم از دیدن این تیاتر. نقشها همه خوب از اب درومده بود.چقددددددر دوست داشتم جناب معجونی ام دیشب میدیدم :-( ولی یه چیزی که هر وقت بازی جناب بهبودی رو میبینم تو ذهنم میاد اینه که ی کارگردان چی میتونه به ایشون بگه.خیلی کامله بازیشون ومن عاشق بازیهاشونم
اینقدر این تیاتر رو دوست داشتم که حس نکردم زمان چه جوری گذشت.یهو دیدم تمااااام
در کل همه رو دوست داشتم.