" .... ما همگی در یک جهان زندگی نمی کنیم بلکه به تعداد انسانها جهان وجود دارد ... ... ما انسانها در یک جهان زنده ایم اما در یک جهان زندگی نمی کنیم ، ما هرکدام در دنیایی که برای خود ساخته ایم زندگی می کنیم و هرکس بر حسب اینکه چگونه دنیایی برای خویش ساخته است در آن زندگی میکند " .
برگرفته از دیباچه کتاب " ما در کدام جهان زندگی میکنیم؟ "
انسان بعنوان موجودی چند بعدی در دو جهان می زید ، یکی جهان فیزیولوژی که زیست طبیعی او در آن رخ می دهد مثل همه ی جانداران از قبیل حیوانات و گیاهان و نباتات که در این جهان کمابیش زیستی مشابه دارند اما جهان دیگری که بسی بسیار پیچیده تر از جهان فیزیولوژی است و کرانمندی برای آن متصور نیست جهان ذهن است که مختص بشر خردمند است ، ساختار این جهان برای هر واحد انسان منحصر به فرد است و کیفیت هر جهان وابسته به حالات و کیفیات ذهنی فرد همان انسان .
همه ی ما انسانها دارای محدودیت های وجودیی هستیم که این محدودیت ها امکان درک تام حقایق وجودی را به امتناع بدل می نماید ، در طول تاریخ بشر ، انسانهای بزرگی بوده اند که به درک بلندی از حقایق جهان دست یافته اند اما هم ایشان نیز داعیه ی درک و شناخت تام هستی را فرو نهاده اند .
برنارد پاتریک
... دیدن ادامه ››
فری یل نمایشنامه نویس و کارگردان برجسته ی ایرلندی که به او لقب " چخوف ایرلند " را داده اند در عمق نمایشنامه " مالی سویینی " به طرح پرسشی اساسی می پردازد و آن اینکه آیا دستکاری شناخت و درک جهان پیرامونی انسانها که تجربه ی زیسته ی ایشان است و حظی از شهود را نیز در خود دارد چه میزان اخلاقی است ؟
البته نویسنده خود در صحنه ی صید ماهی توسط دکتر رایس و قطعه قطعه کردنش توسط فرانک پاسخی روشن به پرسش طرح شده می دهد و به طور مطلق ماجراجویی بی منطق فرانک ( شوهر مالی - که در ادامه ی همه ی ماجراجویی های بی منطق سراسر زندگی اوست ) و خودخواهی دکتر رایس برای اثبات خود به جامعه ی حرفه ای پزشکی را امری غیر اخلاقی قلمداد می نماید .
مالی سویینی که زن میانسالی است که در طفولیت دچار نابینایی شده و به تجربه و با لمس اشیاء ، در فرایندی پیچیده با آزمون و خطا و کشف و شهود به آگاهی و درکی درست از نشانه ها یی که از محیط دریافت می نماید رسیده است و زندگی مستقل و مفید ی برای خود دست و پا کرده ، به ناگهان با اراده ای ماجراجویانه و خطرناک ( از سوی فرانک که دارای روحی نا آرام و نامتعادل است ) و تصمیمی خودخواهانه و بی منطق ( از سوی دکتر رایس که پزشکی ماهر اما دائم الخمر است ) مسیر زندگی اش در پیچی سهمگین با اراده مبتذل دو انسان نامتعادل در شرایطی که خود هیچ نقشی در ظهور شرایط جدید نداشته به سوی دره ی عمیق نابودی تغییر مسیر می دهد .
نویسنده در این اثر ارزشمند توجه ما را به اصلی معطوف می دارد که مراعات آن دنیا را از آن چه که هست به مراتب مطبوع تر می نماید ، اول اینکه کیفیت و نحوه ی تجربه ی زیسته و حالات ذهنی برای هر فرد سالم به لحاظ روانی ، منحصر و مفید و مقید برای همان فرد است و باید مورد کمترین دستکاری قرار گیرد و دوم اینکه همه ی انسانها از سطحی از معلولیت برخوردارند و معلولیت جسمی پیش پا افتاده ترین معلولیت است که مانعی برای تحرک و شناخت و شهود ذهنی نیست و اما بدترین معلولیت خودخواهی و به ویژه خودخواهی ذهنی است که ضمن نابودی خود موجبات نابودی دیگری را نیز فراهم می آورد ، به داوری بنده نوعی اگزیستانسیالیسم معرفتی متکی بر اخلاق در این اثر مستتر است آنجایی که دکتر رایس تاکید بر افتراق مفهومی و معنایی دو واژه ی دیدن و نگاه کردن می کند .
سپاس بیکران از کارگردان محترم نمایش جناب میرمنتظمی ، سرکار خانم الهام کردا که به معنای واقعی کلمه بی نظیر بودند ، نقش آفرینی ارزشمند جناب امیر آقایی که در طول نمایش با احساس تام و تمام دیالوگ گفتند و صابر ابر گرامی که تنها با لحن و صدا و میمیک صورت به بهترین وجه نقش آفرینی کردند و از طراح صحنه که هنرمندانه و تاثیرگذار در انتقال پیام به مخاطب اثر افرینی داشتند و یادی از نویسنده و کارگردان داراماتیست ایرلندی برایان فری یل فقید .
یا حق
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
محمد قدس
مرتضی میرمنتظمی
سپیده صباغ
محمدرضا جدیدی
علی کوزه گر
مهرداد متجلی
تهمینه طاهباز
ضیاالدین صفویان، مهرداد متجلی
رها جهانشاهی
حسین طاهر بخش
نگار زارع
امیر ابراهیم زاده و رضا درویش
سالار یعقوبی، 
امین شیبانی و امیرسالار همتی
استودیو مستطیل
امیر قریشی
امیر قالیچی(تیاتر بازها)
سارا فرجی
نجلا صابری و گروه تیاتر مشق
