نمایش›مستخدم

بازی آقای فلاح بسیار واقعی و دلنشین بود
اونقدر که تونستم ناراحتی، ناامیدی، صبوری، عجز، شرمساری، احترام و از همه مهمتر عشق رو ببینم..
با اینکه چنین دیالوگی در نمایش وجود نداشت، من تونستم بشنوم «بابا، من تمام این سالها دوست داشتم».
من لذت بردم، خندیدم، به فکر فرو رفتم و یاد گرفتم.
خسته نباشید?