تازه‌ها امتیازداران پرفروش‌ها تیراول 🧩
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
امروز
در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
عمومی وفاداری دانشجویی پلاس
تازه امتیاز پرفروش
الفبا تاریخ آغاز
تیوال نمایش نمیدونم فردا چی میشه
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 01:31:07
امکان خرید پایان یافته
 تماشاخانه ‌مشایخی ‌(چهارراه ‌ولیعصر)
۳۰ خرداد تا ۱۵ تیر ۱۳۹۶
۲۰:۴۵  |  ۱ ساعت
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان
:  تنسی ‌ویلیامز
:  بابک تبرایی
:  سعید شیشه گر
  مریم طاهری بن چناری، مهرشاد شهسوار حقیقی
  سحر عبداله زاده   مارال صاره راز   زهرا تقی تبار   امیر حسین صمیمی   حامد هاشمی   حامد مرادی منش   مهدی ‌پارسی(گروه هنری پژواک)

یادداشت کارگردان: قطعیت در دگرگونی است ؛ زندگی پدیده ای دگرگون شونده است و از تکرار گریزان. پس تنها؛ کسانی نفس نمیکشند که تغییر نمیکنند. کوشش ما نیز ، برای جریان نفسی تازه؛ در ریه های آجری دیوارهای لرزانی است که همیشه در تکرارند. ما شما رو دعوت میکنیم برای حضور در صحنه و هم بازی شدن ؛ولی در نهایت تصمیم اصلی این سرنوشت را شما خواهید گرفت . تکرار یا تغییر ؟
شهر
تهران

گزارش تصویری تیوال از نمایش نمی دونم فردا چی میشه / عکاس: سید ضیا الدین صفویان

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نمایش نمیدونم فردا چی میشه / عکاس: رضا جاویدی

... دیدن همه عکس‌ها ››

ویدیوها

آواها

 
گفتگوی تیوال با سعید شیشه گر

مکان

خیابان انقلاب، ضلع شمال غرب چهارراه ولیعصر، جنب داروخانه، پلاک ۱۴۷۸
تلفن:  ۶۶۹۷۹۴۶۸، ۶۶۹۷۹۴۷۵

نقشه بزرگتر و مسیریابی
برجسته همه
گفت‌وگو نقد کاربران نقد کارشناسان دیالوگ‌های ماندگار
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نقد کاربران احتمال افشا یا کاهش جذابیت
مهدیه مطهر (khusheh)
من در کسوف زاده شدم.
در تردید مضطرب چشم هایت
میان آغوش و خشم
اضطراب و حس ناامنی مرکز ثقل ... دیدن ادامه ›› و کلافی است که تمام سرنخ ها در نمایش "نمی دونم فردا چی می شه"، اثر: تنسی ویلیامز، به آن می رسند.
زیستن به تنهایی در "دیار اژدها" که در آن هر کس آن قدر غرق در پیمودن مسیر خویش است که دمی سر برنمی آورد تا دستی از کسی بگیرد، شخصیت مرد نمایش را به جایی کشانده که از فرط لکنت قادر نیست حتی یک جمله اش را به اتمام برساند.
بنا بر باور روان شناسان، حس ناامنی سبب ایجاد اضطراب در فرد می شود و آن گاه که وی نتواند این اضطراب را به کنترل خود درآورد، در درون دچار خشم شده و برای مهار خشم و اضطراب به صورت ناخودآگاه دست به تکرار یا حرکات وسواس گونه می زند تا به گمان خویش حال خود را خوب کند و به طور موقت بر این اضطراب فائق آید غافل از اینکه ناخودآگاه بر آن می افزاید و حرکات تکراری و وسواس اش بیشتر می شود و هر روز را به سان روز پیش می سازد. گیر انداختن عمدی خود در دایره ای به ظاهر امن بدون هیچ تغییری چنان که در شکواییه ی زن می بینیم که از هر روز عصر نشستن روی کاناپه ی همیشگی، جامی سرکشیدن، به رو به رو خیره شدن و همان و همان و همان به فغان آمده است. وی به درستی اذعان می دارد که : "تکرار امنیت نمیاره، فقط حسی از امنیت رو به آدم می ده. تو می تونی هر روز از یه خیابون تکراری رد بشی ولی یه روز همون خیابون زیرپات خالی بشه و ببلعدات".
این تکرار حاصل نوعی نگاه فرمی نیز هست. چنانچه دیوید لاج در هنر داستان نویسی در باب همینگوی می گوید: "وی سعی می کرده آن چیزی را روی کاغذ بیاورد که واقعا رخ داده. چیزهای بالفعلی که موجد احساس تجربه شده بوده اند".
و در اینجا نیز شاهد رفتارها، ژست ها، دیالوگ ها و حتی پوشش تکراری کاراکتر مرد نمایش هستیم. چیزی که زن نمایش به شدت از آن گریزان است و بر خلاف مرد آن را دوای اضطراب خود نمی داند. وی تکرار را حتی مفید به فایده برای مرگ و رهایی قطعی از این جهان نیز نمی شمارد. چنانچه با وجود اصرار آشکار مرد بر تکرار تعداد قطرات دارو، خواستار دوز بیشتری از آن شده و با صورت دادن این عمل نامکرر، به جهان دیگر رخت بر می بندد.
مهدیه مطهر
با تشکر از خانم مانلی زندی، روان شناس
۱۱ تیر ۱۳۹۶
پیوند این نوشته
پرند محمدی این را خواند
سحر عبداله زاده و mehrshad shahsavar haghighi این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نقد کاربران
خریدار
mehrshad shahsavar haghighi (mehrshad.)
نمیدوم فردا چی میشه (I Cant Imagine Tomorrow ) از این نویسنده پرقدرت درام هایی از جنس ارتباط و چالش هایی برآمده از حس های دوگانه، تردید و دوست داشتن...و شاید هم عشق. بحران میانسالی شاید درکنار روزمرگی ها و بحران های دنیای امروزمان آن چنان در زیر پوست آدمی جا خوش کرده که به ناخودآگاه درگیرش هستیم و به بهترین حالت، شدت و حدت تجربه اش می کنیم، تجربه ای که بودن را بی معنی و نبودن را بی معنی تر، دوست داشتن را بی معنی و عشق را بی معنی تر، لمس را بی معنی و بوسیدن را بی معنی تر، تیمار را بی معنی و علت مرگ را بی معنی تر و ... می انگارد.

در این نمایش رو به روییم با آنچه ممکن است کمی بعد دیگر برایمان یک نمایش نباشد...

" دوستت دارم...اما...میترسم...
از ... دیدن ادامه ›› چی...؟
ار تغییر...
تغییر توی چی...؟
تغییر توی...همه چیز..."

حتما شما را به دیدن این نمایش دعوت میکنم، تجربه ای متفادت از جنس باغ وحش شیشه ای ها و تابستان و دودها...
۰۶ تیر ۱۳۹۶
پیوند این نوشته
سحر عبداله زاده و samira dehghany این را خواندند
hadi safararab و رضا تهوری این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نقد کاربران
بهاره ارشدریاحی (bahar.arshadriahi)
نمایشنامه اى کمتر خوانده شده از تنسى ویلیامز، نمایشنامه نویس آثار درخشانى مثل (باغ وحش شیشه اى)، (اتوبوسى به نام هوس) و (گربه روی شیروانی داغ) انتخاب هوشمندانه اى است.
از آثار تنسى ویلیامز بارها در سینما و تئاتر اقتباس شده ولى اجراى (نمى دونم فردا چى میشه) اقتباسى آزاد در عین وفادارى به متن است.
در این نمایش از قطعات موسیقى جذابى استفاده شده، طراحى صحنه خلاقانه است و بازى ها درخشان و تاثیرگذار.
به دوستان هنردوست دیدن این اجراى خوب را پیشنهاد مى کنم.
۰۶ تیر ۱۳۹۶
پیوند این نوشته
خریدار
سعید شیشه گر (saeedshisheh)
متشکرم دوست عزیز و نویسنده گرامی.
۰۶ تیر ۱۳۹۶
پاسخ
خریدار
سحر عبداله زاده (sahar.abdi)
سپاس از حضورتون و توجهتون به کار .

:)
۰۶ تیر ۱۳۹۶
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید