پرندهی آبی قسمت دوّم از فصل دوّم مجموعهی گنجینهی تآتر معاصر ایران، عـنوان آخــرین نمایشنامهی اجرا شده توسط ” عبدالحسـین نوشیـن ” است. زندگی و اقدامات عملی وی در راستای تحوّل جدی تآتر نوین ایران در پرندهی آبی مورد بررسی قرار می گیرد. سیّد عبدالحسین نوشین یکی از اوّلین بنیادگذاران تآتر نوین درایران است. وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۰۹ فعّالیت در تآتر را به صورت جدی پی گرفت و توانست با حمایت مالی دوسرمایهگذار در دههی ۲۰ تماشاخانهی فردوسی را راهاندازی کند. نوشیـن تا سال ۱۳۲۷ اجراهای پر بازدید و موفق زیادی را روی صحنه برد و توانست در فرهنگِ جامعه تاثیرِ عمیقـی بگذارد. در سـال ۱۳۲۷ پس از تـرور محمّدرضا پهلوی چند تن مضنون از جمله نوشین را بازداشت کردند و سرانجام در سال ۱۳۲۹ از زندان گریخت و مدّتی در منـزل توران مهـرزاد و ســپس عزتالله انتظامی پنهان شد و در همان سال توانست از ایـران خارج شود. نـوشین تا زمان مــرگ در شـوروی سابـق اقامـت داشت و هیـچ وقــت نتوانست به ایران بازگردد.لرتا هایراپتیان که از بازیگران مطرح دهـهی ۲۰ خورشیـدی به شمار میآمد، همسر وی بود و نـوشین او را لـوریک صـدا میزد. نشانهی سالک روی بینی او یادگار دوران کودکیاش بود.
وضعیت: پخش در بستر اینترنتی و شبکهی نمایش خانگی | پخش : فیزیکی: ۱۲/۸/۱۳۹۸ (محدود) مجازی: ۲۳/۸/۱۳۹۸| اکران: ۲۵/۸/۱۳۹۸|تولید: ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ | زمان: ۱۶۷ دقیقه | گونه: مستند / شخصیت نگاری و تاریخی / پژوهشی| مجموعه: گنجینهی تآتر معاصر ایران – فصل دوّم- قسمت دوّم