نشست›بینارشته ای چندرسانه ای پوئتیکای بکت

شاید اساسی ترین پرسش درباره ی یگانه پرتره ی این رویداد، یعنی سموئل بکت، چرایی محوریت او در این رویداد بینارشته ای ِ چندرسانه ای است. بکت، یکی از مهم ترین هنرمندان پس از جنگ جهانی دوم است که در هنر معاصر، همچون یک مبداء تاریخی جدید عمل می کند.
بکت، نه تنها تاریخ ِ هنرهای دراماتیک را به پیش و پس از خود تقسیم کرده است، بلکه بر دیگر انواع هنری، به ویژه بر موسیقی، تاثیری انکارناشدنی گذاشته است.
به گواه تاریخ، چنین واسازی بنیادینی، در لوای رخدادهای اجتماعی میسر می شود: آثار سموئل بکت و هم عصرانش، در لوای تجربه و تاثیر جنگ جهانی دوم به عرصه ی ظهور رسیده؛ تجربه ای که بازگشت به ارزش ها و قراردادهای زیبایی شناسانه و غیر زیبایی شناسانه ی پیشین را بی معنا ساخته و گرایش به ارزش ها و قراردادهای جدید را به مثابه یک ضرورت ایجابی، تحمیل می کند.
از سوی دیگر، سموئل بکت، شیوه ی نوشتاری خود را در نسبت و فاصله ای که از نویسندگان بزرگی چون جیمز جویس و مارسل پروست گرفته است، به دست آورده؛ رهیافتی که نویسندگان معاصر جهان، این بار در نسبت و فاصله با خود بکت آن را به کار بردند. به همین منظور، شاید این رهیافت، همچون مرکز ثقلی عمل کند که جریان درام نویسی و لاجرم تئاتر معاصر ِ ایران، بتواند در نسبت و فاصله ای که از آن می گیرد، در راستای تغییر ارزش ها و قراردادهای خود، با توجه به تطور بنیادین آهسته و پیوسته ی اجتماعی و سیاسی، حرکت کند. بدیهی است که چنین امر سترگی، در وهله ی اول، از رهگذر درک، دریافت و شناخت بکت و آثارش می گذرد و رویداد پوئتیکای بکت در راستای همین امر، پیشنهاد شده است.
زمان‌بندی نشست‌های رویداد پوئتیکای بکت، به‌شرح زیر است:
۱. بکت و تئاتر معاصر با استاد زیبا خادم حقیقت: ۱۴۰۲/۱۱/۰۶
۲. بکت و فلسفه با استاد مراد فرهادپور: ۱۴۰۲/۱۱/۱۳
۳. بکت و ترجمه با استاد باهار افسری / بکت و کارگردانی و اجراگری تئاتر با استاد نیما فرح‌بخش و مبین مولائی: ۱۴۰۲/۱۱/۲۷
۴. بکت و رمان با استاد مرداد عباس‌پور ۱۴۰۲/۱۲/۰۴
۵. بکت و موسیقی با استاد نادر مشایخی: ۱۴۰۲/۱۲/۱۱
۶. بکت و سیاست با استاد صالح نجفی: ۱۴۰۲/۱۲/۱۸
۷. بکت و سینما با استاد علی فرهمند: ۱۴۰۲/۱۲/۲۵