نمایش›پولانسکی

کار هر کارگردانی ویژگی های خاص خودش رو داره، البته اگر کارگردان مولف باشه
مثلا اسپیلبرگ استاد در خلق دنیای فانتزی و شیرین رویاهای کودکی است یا تیم برتون استاد در خلق دنیای کابوس های کودکی است و همیشه گفته ام که این دو درست دو روی یک سکه هستند
من شناخت درستی از دنیای تئاتر خارج از کشور ندارم ولی کاملا بزرگان تئاتر ایران رو شناخت دارم ازشون و میشناسم جنس کار و دنیاشون رو
بزرگانی همچون اکبر رادی، علیرضا نادری ، بهرام بیضایی، حمید امجد و... که هرکدوم ویژگی های خاص خودشون رو دارن
میرعلی اکبری هم با دو کاری که ازش دیدم (الاویاتان و پولانسکی) میره که درام نویس و کارگردان قدری بشه
در الاویاتان با دنیایی کاملا فانتزی و خشن روبرو بودیم که لحظه ای تماشاگر تردیدی در واقعی بودنش نمیکرد با اون کاراکتر بیادماندنی پزشک روانی که یادآور پزشک مرگ در زمان هیتلر بود با نقش افرینی درخشان حسین کشفی اصل
در پولانسکی اما با دنیایی رئال طرفیم که چند داستان در هم تنیده شده اند
در پولانسکی زندگی رومن پولانسکی رو شاهد هستیم و البته سکانس هایی ... دیدن ادامه ›› از سه کار بسیار درخشان او: بچه رزماری، ماه تلخ و پیانیست بازسازی شده اند که متاسفانه بخاطر موضوع ماه تلخ کارگردان نتونسته آنطور که باید به این اثر درخشان بپردازه
در پولانسکی مدام شاهد عقب و جلو رفتن زمان هستیم و نکته جالب در این مورد اینه که کل 90 دقیقه کار که مدام زمان عقب و جلو میره صحنه ها همه در دل همدیگه جای گرفته و صحنه ای از دل صحنه ای دیگه متولد میشه و اصلا شاهد رفتن و آمدن نور نیستیم
نکته خیلی جالب در مورد پولانسکی حضور بروس لی به عنوان راوی است و میدانیم که لی یکی از دوستان صمیمی رومن پولانسکی بوده
بروسی که در این کار میبینیم کاملا متفاوت با لی است که تا بحال میشناختیم و نمیخوام با توضیحاتم لذت دیدن کار و این کاراکتر رو از بین ببرم چون شاید کار بخواد مثل بعضی از کارهای دیگه در سالن دیگه ای در آینده اجرا بره
بازیگران همه خوب هستند حتی بازی کاریکاتور گونه صاحبین خانه رزماری و همسرش
در آخر نکته ای رو میخوام بگم اونم اینکه انگار آقای حسین کشفی اصل همیشه نقش های یونیک رو بازی میکنند ولی من چیز دیگه ای رو متوجه شدم و اونم اینکه نقش ها یونیک نیستد بلکه با نقش آفرینی کشفی اصل یونیک میشوند (نگاه کنیم به پیرمرد نمایش رِم یا همین بروس لی در پولانسکی)...