پیرامون تئاتر آلترناتیو میتوان ساعت ها سخنرانی کرد. اما اتفاقی که در پرس می افتد فارغ از آن چیزیست که حتی در تئاترهای موسوم به آلترناتیو رقم می خورد. پِرِس نبرد ذهنیِ مخاطب و اثریست که در مقابلش گذاشته شده. بعد از انتشار علیه تفسیر نوشته سوزان سونتاگ، لزومِ بریدن از تفسیرهای بی پایان و قصه سرایی های چندپاره برای مخاطبین هنر پر رنگ تر شد. پِرِس علیه تفسیر است و هر تحلیل و تفسیری را برنتافته و با بن بست مواجه می کند و در درونِ خود مثالِ نقضی برای خود دارد. در پرس همچنان تئاتر پابرجاست. اما هپنینگ به آن جریانی می دهد که پرفورمنس را با آن در هم می آمیزد. این ها همه هر سب ساعت شش و سی دقیقه در تماشاخانه دا اتفاق می افتد. بیایید به چالش ذهنیتان و سعی کنید مواجه شوید و تفسیر را بر نتابید.
مشتاق دیدار